Pierwsza część Władcy Pierścieni, porywającej przygody, stworzonej z epickim rozmachem przez J.R.R. Tolkiena. W spokojnej wiosce w Shire młody hobbit Frodo zostaje obarczony niezwykle odpowiedzialnym zadaniem. Ma on podjąć niebezpieczną podróż przez Środziemie do Szczelin Zagłady, by tam zniszczyć Pierścień Jedyny. Musi bowiem udaremnić niecne plany Władcy Ciemności... (opis z okładki)

Dziewięcioletniego Jacka Czarneckiego prześladuje pech. Chłopiec wierzy w przeznaczenie, które nie jest dla niego łaskawe. Ale czy właśnie nie odkrył wygodnego sposobu na usprawiedliwienie swoich błędów? Impulsywny i pomysłowy Jacek najpierw działa, a dopiero potem myśli. Doświadczając wielu burzliwych przygód, zaczyna wątpić w pecha i przekonuje się do innej, bardziej rozsądnej wersji własnego losu. (źródło opisu: Zielona Sowa, 2011)

Dziewięcioletniego Jacka Czarneckiego prześladuje pech. Chłopiec wierzy w przeznaczenie, które nie jest dla niego łaskawe. Ale czy właśnie nie odkrył wygodnego sposobu na usprawiedliwienie swoich błędów? Impulsywny i pomysłowy Jacek najpierw działa, a dopiero potem myśli. Doświadczając wielu burzliwych przygód, zaczyna wątpić w pecha i przekonuje się do innej, bardziej rozsądnej wersji własnego losu. (źródło opisu: Zielona Sowa, 2011)

Dziewięcioletniego Jacka Czarneckiego prześladuje pech. Chłopiec wierzy w przeznaczenie, które nie jest dla niego łaskawe. Ale czy właśnie nie odkrył wygodnego sposobu na usprawiedliwienie swoich błędów? Impulsywny i pomysłowy Jacek najpierw działa, a dopiero potem myśli. Doświadczając wielu burzliwych przygód, zaczyna wątpić w pecha i przekonuje się do innej, bardziej rozsądnej wersji własnego losu. (źródło opisu: Zielona Sowa, 2011)

Dziewięcioletniego Jacka Czarneckiego prześladuje pech. Chłopiec wierzy w przeznaczenie, które nie jest dla niego łaskawe. Ale czy właśnie nie odkrył wygodnego sposobu na usprawiedliwienie swoich błędów? Impulsywny i pomysłowy Jacek najpierw działa, a dopiero potem myśli. Doświadczając wielu burzliwych przygód, zaczyna wątpić w pecha i przekonuje się do innej, bardziej rozsądnej wersji własnego losu. (źródło opisu: Zielona Sowa, 2011)

Dziewięcioletniego Jacka Czarneckiego prześladuje pech. Chłopiec wierzy w przeznaczenie, które nie jest dla niego łaskawe. Ale czy właśnie nie odkrył wygodnego sposobu na usprawiedliwienie swoich błędów? Impulsywny i pomysłowy Jacek najpierw działa, a dopiero potem myśli. Doświadczając wielu burzliwych przygód, zaczyna wątpić w pecha i przekonuje się do innej, bardziej rozsądnej wersji własnego losu. (źródło opisu: Zielona Sowa, 2011)

Czarka - pierwsza książka tego cyklu - opowiada o początkach przyjaźni między Irenką i malutką panterą, która uciekła z cyrku. Dziewczynka przygarnęła zwierzątko przekonana, że znalazła bezdomnego kotka. Pełna napięcia akcja, w której przeplatają się różne wątki, coraz to poszerza się krąg bohaterów, wciąga i sprawia, iż losy pantery i jej opiekunki stają się ważne i bliskie każdemu czytelnikowi. (źródło opisu: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/49070/czarka)

W tej książce, która podbiła cały świat, każdy najzwyczajniejszy dzień sześciorga dzieci z małej szwedzkiej wioski przedstawiony jest jak najciekawsza przygoda. Łowienie raków i chodzenie do szkoły, pielenie rzepy i Gwiazdka wszystko staje się okazją do zabawy i umocnienia przyjaźni (źródło opisu: Nasza Księgarnia, 1991)

Tosia i Tomek to rodzeństwo, jednak każde z nich jest zupełnie inne. Tosia to spokojna, grzeczna dziewczynka, Tomek - zwariowany chłopak pełen szalonych pomysłów. Na wakacyjny wypoczynek wybierają się w różne miejsca. Los sprawia, że tuż przed wyjazdem muszą w tajemnicy zamienić się rolami. Tomek zmuszony jest chodzić w sukienkach, a Tosia stara się udawać twardego chłopaka. Jak poradzą sobie w nowych wcieleniach? Czy uda im się zachować sekret? (źródło opisu: Wydawnictwo, 1987)

Tosia i Tomek to rodzeństwo, jednak każde z nich jest zupełnie inne. Tosia to spokojna, grzeczna dziewczynka, Tomek - zwariowany chłopak pełen szalonych pomysłów. Na wakacyjny wypoczynek wybierają się w różne miejsca. Los sprawia, że tuż przed wyjazdem muszą w tajemnicy zamienić się rolami. Tomek zmuszony jest chodzić w sukienkach, a Tosia stara się udawać twardego chłopaka. Jak poradzą sobie w nowych wcieleniach? Czy uda im się zachować sekret? (źródło opisu: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/32255/dziewczyna-i-chlopak-czyli-heca-na-14-fajerek)

Pewnego dnia, wśród szczątków rozbitego o wybrzeże statku, znaleziono niemowlę w beciku z pięknie haftowanymi imionami "Gunilla-Beatrycze" i tak nazwano cudem uratowaną dziewczynkę... Siedmioletnia Gunilla prosto z domu dziecka trafia jako służąca do domu niezbyt zamożnego gospodarza. Pracuje ponad siły, lecz jest zadowolona, bo może śmiać się i rozmawiać, co w sierocińcu było zabronione. W książce odnajdujemy klimat surowej północy, ale także dużo optymizmu, humoru, drobnych radości i zabawnych zdarzeń ubarwiających fabułę powieści. (źródło opisu: http://www.ksiazki.index.org.pl/ksiazka/saga_o_gun...(?))

Teraz posłyszeli oboje, że ktoś za nimi idzie. Odwrócili się. To szedł ojciec Zoi. Kiedy zrównał się z nimi, Zoja nagle chwyciła go za rękę. - Tatusiu - powiedziała głosem, który się załamał ze wzruszenia. - Tatusiu, to jest mój przyjaciel. Ojciec gwałtownym ruchem przygarnął dziewczynkę do siebie. A jutro jest niedziela! - wykrzyknął Jerzy radośnie. [Siedmioróg, 1995]

Ogłoszenie dnia 4 lipca 1776 roku przez Kongres Deklaracji Niepodległości trzynastu byłych kolonii brytyjskich, zwanych odtąd Zjednoczonymi Stanami, było dopiero początkiem długiej i wyczerpującej wojny. Wojny o wolność i niepodległość, w której nie zabrakło i Polaków. Tak znanych, jak Pułaski i Kościuszko, i mniej znanych, często jedynie z nazwiska. Postać Polaka-korsarza na służbie Zjednoczonych Stanów jest autentyczna. Jego barwne morskie przygody, jego udział w walce o przełamanie blokady angielskiej, a także jego wielka miłość do pięknej Alicji - oto pokrótce treść tej opowieści.

Składająca się głównie z dialogów powiastka filozoficzna napisana w roku 1776. Ujęta została w niezbyt wyraźną ramę fabularną. Wędrówki tytułowych bohaterów i ich dysputy składają się na obraz nowego świata, w którym zanika granica między panem i sługą. Sprytny, zaradny Kubuś jest co prawda fatalistą, jednak wbrew tym deklaracjom nie godzi się na zło świata i wierzy, ze dobro i sprawiedliwość muszą wreszcie zatriumfować. Kubuś jest prawdziwą maszynką do snucia zabawnych, przewrotnych opowieści, często przerywanych dygresjami. Otwarta forma tej powiastki filozoficznej przypomina eksperymenty prozy XX wieku. Narrator snuje opowieść jak tworzy swoje dzieło.

Składająca się głównie z dialogów powiastka filozoficzna napisana w roku 1776. Ujęta została w niezbyt wyraźną ramę fabularną. Wędrówki tytułowych bohaterów i ich dysputy składają się na obraz nowego świata, w którym zanika granica między panem i sługą. Sprytny, zaradny Kubuś jest co prawda fatalistą, jednak wbrew tym deklaracjom nie godzi się na zło świata i wierzy, ze dobro i sprawiedliwość muszą wreszcie zatriumfować. Kubuś jest prawdziwą maszynką do snucia zabawnych, przewrotnych opowieści, często przerywanych dygresjami. Otwarta forma tej powiastki filozoficznej przypomina eksperymenty prozy XX wieku. Narrator snuje opowieść jak tworzy swoje dzieło.

"Kubuś Fatalista i jego pan" Diderota to wspaniała powiastka filozoficzna. Podczas swobodnej pogawędki pana i jego sługi, przeplatanej licznymi dygresjami do czytelnika, autor stara nam się udowodnić, że to, co przed chwilą nam przekazał, jest fikcją literacką, którą w każdej chwili może zmienić. W ten sposób bawi się z czytelnikiem. Przewodnim motywem wędrówki Pana i Kubusia jest zwrot nader często używany przez Kubusia: "napisane w górze". Sprawia on, iż książkę czyta się "lekko", z przyjemnością doszukując się nie tylko wątków filozoficznych, ale i politycznych. W książce tej humor i realizym spotykają się cały czas z wątkami myśli oświeceniowej. Optymistyczne spojrzenie autora na wiele spraw dodaje czytelnikowi pogody ducha w codziennym życiu. (opis źródłowy:https://www.biblionetka.pl/art.aspx?id=3616)

Zbiór utworów, przesyconych tajemniczością, grozą, demonizmem. Pojawia się w nich namiętna miłość, wielkie cierpienie, zagadkowe intrygi. Bohaterowie przeżywają niezwykłe stany: ulegają obłąkaniu, dręczą ich dziwne sny, zwidy, wizje, ogarniają ich przerażające myśli, stają na granicy życia i śmierci... (http://lubimyczytac.pl/ksiazka/31298/opowiesci-niesamowite).

Jest to powieść o malowniczej, pełnej przygód i niebezpieczeństw podróży do Chin. Bohaterowie spotykają ludzi żyjących w innej cywilizacji - kulturze liczącej wiele tysięcy lat, a równocześnie tak bliskich poglądom każdego prawego człowieka, że nawet zadufany w sobie Europejczyk musi z pokorą przed nimi schylić głowę. [KORONA Małopolska Oficyna Wydawnicza, 1998]

Klasyka literatury angielskiej! Książka przedstawia się jako zwykła powieść podróżnicza, której narratorem jest Lemuel Guliwer, początkowo lekarz pokładowy, później kapitan kilku statków. Niektóre edycje tego dzieła różnią się od siebie w szczegółach. Jest jednak czymś więcej, to satyra na naturę ludzką połączona z parodią powieści podróżniczej. Książka zdobyła ogromną popularność już wkrótce po wydaniu i ukazuje się drukiem praktycznie nieprzerwanie od roku pierwszej publikacji. George Orwell powiedział, że gdyby miał wybrać sześć książek, które miałyby ocaleć, podczas gdy wszystkie inne uległyby zniszczeniu, „Podróże Guliwera” z pewnością znalazłyby się wśród nich. [Wydawnictwo MG, 2017].

Guliwer pochodził z hrabstwa Nottinghamshire, był trzecim spośród pięciu braci, jego ojciec miał niewielki folwark, z którego starał się utrzymać i wykształcić tę dosyć liczną gromadkę. Chociaż Guliwer był chłopcem zdolnym i pracowitym, studiował w Cambridge tylko przez rok, a następnie ojciec umieścił go u znanego londyńskiego chirurga, aby od niego uczył się zawodu. Medycyna okazała się życiową pasją Guliwera, pracował u boku swojego mistrza, ożenił się i nieźle mu się wiodło. Niestety, po kilku latach szczęście się od niego odwróciło i aby móc utrzymać rodzinę, musiał przyjąć posadę lekarza okrętowego. Pływał na różnych okrętach, aż w końcu trafił na "Antylopę" i ten rejs stał się początkiem jego niezwykłych przygód... Historia literatury zna całe rzesze autorów, którzy stworzyli w swoim życiu wiele książek, ale tak naprawdę znani są z powodu jednego, dwóch dzieł. Taki los stał się udziałem irlandzkiego pisarza Jonathana Swifta. Jego bibliografia obejmuje niemal 20 tytułów, jednak dla współczesnego czytelnika jest on autorem tylko jednej książki, a mianowicie "Podróży Guliwera". Co więcej, najczęściej znamy tylko część tego dzieła przeznaczoną dla dzieci (skróconą do dwóch podróży, w czasie których odwiedził kraj Liliputów oraz wyspę, na której żyli olbrzymi) i mocno ocenzurowaną, w której najważniejszy jest wątek przygodowo-fantastyczny. Tymczasem w pełnej wersji jest to powieść satyryczna, ukazująca w krzywym zwierciadle społeczeństwo angielskie z przełomu XVII i XVIII wieku, ówczesny dwór królewski oraz brytyjską politykę zagraniczną. Tak w państwie Liliputów, jak i w zamieszkanym przez olbrzymy Brobdignag Guliwer jest kimś wyjątkowym i budzącym sensację, aczkolwiek ze skrajnie różnych powodów. Warunki fizyczne stanowią jego największy atut, ale też stają się największą słabością - aż ciśnie się na usta popularne powiedzenie, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Nad Liliputami górował Guliwer wzrostem i siłą, gdyby przyszła mu ochota, bez większych problemów mógł doszczętnie zniszczyć ich państwo, a króla nosić w kieszeni surduta, natomiast gdy trafił do olbrzymów, sam znalazł się w sytuacji karzełka, osobliwości pokazywanej na jarmarku, zabawki noszonej w fartuszku przez małą dziewczynkę. "Podróże Guliwera" powstały w okresie oświecenia i ich bohater jest wzorcowym przedstawicielem swoich czasów - ciekawy świata, nie unika nowych doświadczeń, chętnie dzieli się własną wiedzą i stara się być użytecznym obywatelem państwa Liliputów, jednak kiedy król chce wykorzystać jego siłę do zniszczenia sąsiedniego Blefusku, odmawia, uznając, że każdy naród ma prawo do wolności i życia według własnych reguł. Z kolei pobyt u olbrzymów stanowi dla Guliwera sprawdzian cierpliwości i umiejętności przystosowania się do niesprzyjających okoliczności, a jednocześnie - zachowania własnej godności. Książka, oprócz rozrywki, ma również walor edukacyjny - postawa prezentowana przez Guliwera może stać się świetnym punktem wyjścia do przedyskutowania z dzieckiem wielu problemów, np. tolerancji, asertywności czy poczucia własnej wartości. Najnowsza edycja tej opowieści (Wyd. Skrzat, 2013) jest kolejnym tomem serii "Klasyka z Feniksem", autorką tłumaczenia jest Cecylia Niewiadomska, natomiast niebanalne ilustracje wyszły spod ręki Surena Vardaniana. Książka jest bardzo starannie wydana, duży druk ułatwia czytanie. Jeżeli dodać do tego gruby papier i twardą okładkę, to otrzymamy piękną i trwałą ozdobę niejednej dziecięcej biblioteczki. (https://www.biblionetka.pl/art.aspx?id=677236).