Alicja w krainie czarów to książka od dziesięcioleci należąca do ścisłego kanonu literatury światowej - nie tylko tej dziecięcej. Jej znajomość, także dzięki licznym opracowaniom adresowanym dla dzieci - w tym filmom i animacjom - jest powszechna niemal na całym świecie. Główna bohaterka książki trafia do niezwykłej krainy, w której spotyka się z postaciami i zdarzeniami na pozór absurdalnymi. Akcja przebiegająca w konwencji snu prowokuje jednak czytelników do wielu refleksji, a w przypadku najmłodszych - dla których książka jest po prostu piękną baśnią - korzystnie wpływa na rozwój wyobraźni. (źródło opisu: http://siedmiorog.pl/alicja-w-krainie-czarow-kanon-lektur-2014.html)

Urocza czarownica zagubiona w czasie... Arian Whitewood nie opanowała jeszcze sztuki posługiwania się amuletem odziedziczonym po matce. Nic więc dziwnego, że tajemniczy przedmiot przenosi ją w czasie o trzysta lat i zaskoczona dziewczyna nagle trafia do betonowej dżungli, między budowle ze szkła i stali. Sceptyczny milioner poza swoim żywiołem... Tristan Lennox, choć nie wierzy w magię, oferuje milion dolarów temu, kto udowodni jej istnienie. Otoczony oszustami, dziwakami i dawnymi wrogami, wie, że wszyscy tylko czekają na okazję, by go zniszczyć. Tymczasem do jego klimatyzowanego świata spada prosto z nieba piękna nieznajoma, która jest inna. Aż trudno uwierzyć, że to... (http://lubimyczytac.pl/ksiazka/68080/amulet).

Bieguni - odłam prawosławnych starowierców. Odrzucali hierarchię kościelną, wierzyli, że świat jest przesiąknięty złem. Uważali, że zło ma największą moc, gdy człowiek stanie w miejscu. Jedynym sposobem ratunku przed złem jest podróż, ruch. Kim są współcześni "bieguni"? Jak wielu jest ich wśród nas? "Ta książka stara się być lojalna wobec kakofonii i dysonansu naszego doświadczania świata, wobec niemożliwości jego ujednolicenia, wobec jego chaosu, rozpadania się i ponownego tworzenia nowych konfiguracji. Jestem w niej wierna peryferiom, obszarom niedopowiedzianym, zamazanym. Powtarzam w niej własne błędy i wydaje mi się to konieczne". Olga Tokarczuk [Wydawnictwo Literackie, 2007]

Bogata, piękna i kapryśna Rory Matthews, znudzona życiem, jakie dotąd prowadziła, wyrusza w daleką i emocjonującą podróż, która ma całkowicie odmienić jej los. Podczas tej wyprawy poznaje prawdziwe znaczenie takich słów, jak poświęcenie, miłość, strach. Dzieje się tak między innymi za sprawą napotkanego w drodze, tajemniczego nieznajomego...

Przygody dwóch małych chłopców z Kraju Rad, którzy wyruszają szukać swojego taty, który pracuje jako geolog w Błękitnych Górach. Ojciec w telegramie zaprasza żonę z dziećmi do siebie. Czeka ich bardzo daleka podróż pociągiem i saniami. W międzyczasie ginie list od taty zawierający ważne wskazówki. Ilustracje Marii Mackiewicz. (źródło opisu: Opis autorski).

"Przedwieczorna cisza. Znojny letni dzień gasł w pomarańczowym morzu zachodzacego słońca. Z nastaniem zmroku świeży wietrzyk rozwijał niewidoczne skrzydła, a liście kukurydzy ocierały się o siebie i szeleściły, jakby coś sobie szeptały. Wolno posuwała się cygańska karawana. Przodem, na srokaczu, jechał Bazel i śpiewał. Głos jego cichy, jakby uroczysty, i tęskny, jakby pełen jakiejś nieznanej rozkoszy, płynął melodyjnie, miarowo. Głos ten docierał do mnie niby szmer liści, niby przeźwiający powiew wieczornego wiatru." (fragment)

Zbiór wierszy Marii Konopnickiej dla dzieci. "Jadą, jadą dzieci drogą, siostrzyczka i brat, i nadziwić się nie mogą, jaki piękny świat. Tu się kryje biała chata, tu słomiany dach, przy niej wierzba rosochata, a w konopiach strach. Od łąk mokrych bocian leci, żabkę w dziobie ma. Bociuś, bociuś! krzyczą dzieci, a on Kla, kla, kla..." (źródło opisu: Instytut Wydawniczy, 1991)

Kornel, uziemiony na okres wakacji poprawką z geografii, wyrusza ze swoim stryjem, archiwariuszem Dionizym Kiwajłłą, na poszukiwanie zaginionego kufra powstańców styczniowych o tajemniczej zawartości. Ekspedycję usiłuje pokrzyżować dwójka złoczyńców rozsiewających wokół siebie charakterystyczne zapachy jaśminu i waleriany... (źródło opisu: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/150568/klub-wloczykijow)

Składająca się głównie z dialogów powiastka filozoficzna napisana w roku 1776. Ujęta została w niezbyt wyraźną ramę fabularną. Wędrówki tytułowych bohaterów i ich dysputy składają się na obraz nowego świata, w którym zanika granica między panem i sługą. Sprytny, zaradny Kubuś jest co prawda fatalistą, jednak wbrew tym deklaracjom nie godzi się na zło świata i wierzy, ze dobro i sprawiedliwość muszą wreszcie zatriumfować. Kubuś jest prawdziwą maszynką do snucia zabawnych, przewrotnych opowieści, często przerywanych dygresjami. Otwarta forma tej powiastki filozoficznej przypomina eksperymenty prozy XX wieku. Narrator snuje opowieść jak tworzy swoje dzieło.

Składająca się głównie z dialogów powiastka filozoficzna napisana w roku 1776. Ujęta została w niezbyt wyraźną ramę fabularną. Wędrówki tytułowych bohaterów i ich dysputy składają się na obraz nowego świata, w którym zanika granica między panem i sługą. Sprytny, zaradny Kubuś jest co prawda fatalistą, jednak wbrew tym deklaracjom nie godzi się na zło świata i wierzy, ze dobro i sprawiedliwość muszą wreszcie zatriumfować. Kubuś jest prawdziwą maszynką do snucia zabawnych, przewrotnych opowieści, często przerywanych dygresjami. Otwarta forma tej powiastki filozoficznej przypomina eksperymenty prozy XX wieku. Narrator snuje opowieść jak tworzy swoje dzieło.

"Kubuś Fatalista i jego pan" Diderota to wspaniała powiastka filozoficzna. Podczas swobodnej pogawędki pana i jego sługi, przeplatanej licznymi dygresjami do czytelnika, autor stara nam się udowodnić, że to, co przed chwilą nam przekazał, jest fikcją literacką, którą w każdej chwili może zmienić. W ten sposób bawi się z czytelnikiem. Przewodnim motywem wędrówki Pana i Kubusia jest zwrot nader często używany przez Kubusia: "napisane w górze". Sprawia on, iż książkę czyta się "lekko", z przyjemnością doszukując się nie tylko wątków filozoficznych, ale i politycznych. W książce tej humor i realizym spotykają się cały czas z wątkami myśli oświeceniowej. Optymistyczne spojrzenie autora na wiele spraw dodaje czytelnikowi pogody ducha w codziennym życiu. (opis źródłowy:https://www.biblionetka.pl/art.aspx?id=3616)

Trzecia część bestsellerowej serii przygód Wilczusia, autorstwa Iana Whybrowa w brawurwym tłumaczeniu Ernesta Brylla, która podbiła serca dzieci i dorosłych. Tym razem dzielny bohater wyrusza ze Strasznolasu na Wyspę Czarcich Czarów, Ciemne Wzgórza, do Pieczar Łamizębów, przez Góry Pagóry i Szczycisko do Zapominajska. Czy wyjdzie zwycięsko z tej podróży? Lektura kolejnej części przygód Wilczusia zjeży włosy na głowie czytelników od lat 4 do 100 – gęsią skórkę będą mieli nawet najodważniejsi fani naszego bohatera. Musi się on zmierzyć nie tylko z własnym strachem, ale i duchem Stryjca-Złyjca. Wszystkie swoje perypetie relacjonuje w listach do mamy i taty. Dowiadujemy się z nich, że Profesor Małowilk-Strasznowilk i Doktor Wyjak otworzyli Najlepszą Uczelnię dla Dzikozwierzy i właśnie szukają odważnych, którzy chcieliby się do niej zapisać. Czy pokonają przeszkody piętrzące się na ich drodze? Pełna humoru książka pomaga oswoić lęki, przełamać strach. Wilczek jest po prostu niesfornym dzieckiem, które walczy ze swoimi słabościami, jak nieśmiałość i uległość. Musi przeciwstawić się starszym i silniejszym. Nieustraszenie broni Braciszka Brudnopyszczka, który – jak to dziecko – pochlipuje, że tęskni za mamą. Wilczuś uczy się odpowiedzialności za niego i zdobywa nowe umiejętności. (źródło opisu: Poradnia K, 2016 )

Małgosia, tytułowa bohaterka książki Ewy Nowickiej, jest siedemnastoletnią dziewczyną żyjącą w dwudziestym wieku. Nieoczekiwanie, przypinając do swej piersi rubinową broszkę, staje się jejmościanką Małgorzatą, przenosząc się do Polski szlacheckiej, pełnej konwenansów i starych dworków. Co gorsza, nagła zamiana ról wymaga od Małgosi znacznej zmiany charakteru. O ile Małgosia współczesna jest osóbką wyszczekaną i pyskatą, twardą i nieustępliwą, o tyle już od waćpanny Małgorzaty oczekuje się cech, które powinny cechować każdą młodą szlachciankę: pokory, pracowitości, spokoju i wstydliwości. Świat się zmienia wraz z mentalnością ludzi, toteż bywa ciężko. Nagle zostaje obdarowana dwiemia siostrami, których nie znosi, a które są wzorami panieńskich cnót, zaprzęgana zostaje do rozmaitych robót domowych, o których do tej pory czytała tylko w książkach, a na dodatek jej starodawna imienniczka najwyraźniej kręci z waćpanem Joachimem. I jeszcze to przeprzydłe dytko - postać na wpół przez Małgosię wymyślona, wyjawiająca jej tajniki przestrzeni i czasu, opowiadająca jej o świecie waćpanny Malgorzaty. Wyszczekana dziewczyna ma spore trudności z wejściem w rolę pokornej dzieweczki, a każde nieposłuszeństwo w tym świecie kończy się, o zgrozo, puszczaniem krwi, przystawianiem pijawek, lub zamykaniem w zimnej komórce. Męczące i załamujące na dodatek. Miarka się przebiera, kiedy jejmościanka Małgorzta wywołuje skandal, co powoduje jej wydziedziczenie, rodzina planuje oddać ją na służbę bożą do klasztoru. Na szczęście, jest jeszcze Joachim, zawsze zakochany w pięknej waćpannie. Tutaj możemy się zaledwie domyślać, jak koniec owego love-story wyglądał, bowiem gdy już, już ma dojść do pocałunku.... Małgosia wraca z powrotem do swojego świata. I tu dopiero wpada w tarapaty. Okazuje się, że jejmościanka Małgosia o wiele lepiej odnalazła się w świecie współczesnym, niż Małgosia w tym dawnym. W szkole oceny jak nigdy, nauczyciele wychwalają pod niebiosa tą nową Małgosię, a trener na kole jeździeckim pod niebiosa wychwala jej umiejętności i wróży szybki start w mistrzostwach Polski. O mój Boże..... Jeszcze trochę i wszystko wróci do normy. (źródło opisu: Wydawnictwo Nasza Księgarnia, 2011)

Ira Levinson ma za sobą wiele lat życia, przed sobą – zgodnie z diagnozą lekarzy – zaledwie kilka miesięcy. Kiedy prowadzony przez niego samochód wypada z oblodzonej trasy i stacza się po skarpie, unieruchomiony w nim ciężko ranny Ira jest pogodzony z tym, co nieuchronne. Szanse, że ktoś dostrzeże przysypane śniegiem auto, są bliskie zeru. Ira nie liczy na żadną pomoc, a jednak ją otrzymuje – od Ruth, zmarłej przed dziewięcioma laty żony, która pojawia się w jego majakach tak prawdziwa, że niemal może jej dotknąć. Gdy wspominają spędzone razem dramatyczne, ale szczęśliwe lata, Ruth próbuje obudzić w nim wolę przetrwania. Cztery miesiące wcześniej Sophia poznaje sympatycznego Luke’a, który w rycerski sposób staje w jej obronie, kiedy jest nagabywana przez swojego byłego chłopaka. Wzajemna sympatia szybko przeradza się w głębsze uczucie, choć tych dwoje dzieli właściwie wszystko. Ona jest studentką ostatniego roku historii sztuki, on zakończył edukację na szkole średniej. Ona wciąż korzysta z uroków beztroskiego życia w campusie, on musi się mierzyć z twardą rzeczywistością życia na farmie zagrożonej przejęciem przez bank. Ona liczy na otrzymanie posady w muzeum w jednym z wielkich miast, on – na zwycięstwo w zawodach rodeo, które umożliwi mu zachowanie farmy. Gdzie tu miejsce na wspólną przyszłość? (źródło opisu: http://www.wydawnictwoalbatros.com/ksiazka,1486,26...(?))

Ira Levinson ma za sobą wiele lat życia, przed sobą – zgodnie z diagnozą lekarzy – zaledwie kilka miesięcy. Kiedy prowadzony przez niego samochód wypada z oblodzonej trasy i stacza się po skarpie, unieruchomiony w nim ciężko ranny Ira jest pogodzony z tym, co nieuchronne. Szanse, że ktoś dostrzeże przysypane śniegiem auto, są bliskie zeru. Ira nie liczy na żadną pomoc, a jednak ją otrzymuje – od Ruth, zmarłej przed dziewięcioma laty żony, która pojawia się w jego majakach tak prawdziwa, że niemal może jej dotknąć. Gdy wspominają spędzone razem dramatyczne, ale szczęśliwe lata, Ruth próbuje obudzić w nim wolę przetrwania. Cztery miesiące wcześniej Sophia poznaje sympatycznego Luke’a, który w rycerski sposób staje w jej obronie, kiedy jest nagabywana przez swojego byłego chłopaka. Wzajemna sympatia szybko przeradza się w głębsze uczucie, choć tych dwoje dzieli właściwie wszystko. Ona jest studentką ostatniego roku historii sztuki, on zakończył edukację na szkole średniej. Ona wciąż korzysta z uroków beztroskiego życia w campusie, on musi się mierzyć z twardą rzeczywistością życia na farmie zagrożonej przejęciem przez bank. Ona liczy na otrzymanie posady w muzeum w jednym z wielkich miast, on – na zwycięstwo w zawodach rodeo, które umożliwi mu zachowanie farmy. Gdzie tu miejsce na wspólną przyszłość? (źródło opisu: http://www.wydawnictwoalbatros.com/ksiazka,1486,26...(?))

Książka "O chłopcu, który szukał domu" została napisana w 1947 r., tuż po wojnie. Opowiada ona o losach osieroconego Piotrusia, bez dachu nad głową, poszukującego domu, w którym mógłby pozostać. W swej wędrówce od wioski do wioski spotyka biedną wdowę - ta poczciwa kobieta, której źli ludzie w czasie wojny uprowadzili córki i wszelki ślad po nich zaginął, przygarnia chłopca. Piotruś, widząc ogromne zmartwienie swej opiekunki, postanawia jej pomóc za wszelką cenę. Narażając się na poważne niebezpieczeństwa, wyrusza w świat, aby odnaleźć zaginione dziewczynki. Czy mu się to uda? Czy u biednej kowalowej znajdzie swój nowy dom i nową rodzinę? Tego dowiecie się z lektury tej trochę smutnej, ale pięknej i wzruszającej opowieści. (źródło opisu: Wydawnictwo Nasza Księgarnia, 1996)

Powieść z 1920 roku. Opowieść o ocaleniu pewnych podróżnych z opałów podczas wielkiej burzy dziejowej roku 1914.

Co się może zdarzyć, kiedy dwójka zaprzysiężonych wrogów wybiera się w podróż życia, która miała być miesiącem miodowym kogoś innego? Wszystkie znaki na ziemi i na niebie wskazują, że poleje się krew. Tymczasem udawana para nowożeńców odkrywa, że nie są już do siebie tak nieprzyjaźnie nastawieni. Zgadzają się zawrzeć tymczasowy rozejm. Co będzie dalej – flirt, seks, a może… miłość? Olive przyzwyczaiła się do swojego pecha: w końcu towarzyszy jej całe życie. Tymczasem Ami, jej siostra bliźniaczka, to wieczna farciara, której wszystko się udaje. Nawet darmowe przyjęcie weselne. Ale do czasu. Wesele Ami zamienia się w koszmar, gdy goście, jeden po drugim, opuszczają przyjęcie z powodu zatrucia pokarmowego. Nieszczęście ominęło Olive oraz Ethana, drużbę i brata pana młodego, którego Olive nie znosi. Gdy okazuje się, że z powodu niedyspozycji nowożeńców do wzięcia jest podróż poślubna na Hawaje, oboje decydują się udawać zakochanych…

Któż nie marzy o wspaniałych wakacjach, pełnych przygód i nieprawdopodobnych wydarzeń, o których później będzie można opowiadać w szkole?! Przypadek zrządził, że prymus Duduś i jego kuzyn Poldek (całkiem nie-prymus) przeżyli takie właśnie wakacje wędrując autostopem. (źródło opisu: http://merlin.pl/Podroz-za-jeden-usmiech_Wydawnict...(?))