"Krążownik spod Somosierry" to zbiór opowiadań o życiu marynarzy. Akcja dzieje się w 20-leciu międzywojennym i podczas II wojny światowej, na całym świecie. Autor zabiera nas w wielką morską podróż, złożoną z najciekawszych części "zwykłych" rejsów. Rozpoczyna się ona jak w życiu każdego człowieka - szkołą. Autor przytacza dowcipne cytaty i anegdoty, zdarzenia, które miały miejsce w klasie, barwnie opisując przy tym swoich kolegów i nauczycieli. Wiele razy roześmiałam się, czytając tę część książki (dochodzę przez to do wniosku, że szkoły, ani tym bardziej uczniowie, nie zmieniły się w żadnej mierze od tamtych czasów ;)). Jednakże nie jest to zwykła szkoła - młodzi marynarze odbywają praktyki na statku szkoleniowym "Lwów". To spełnienie ich dziecięcych marzeń - wielki, trójmasztowy bark (fachowa nazwa tej jednostki pływającej) pełen lin, zakamarków i... pracy. Obowiązuje bezwzględy podział na wachty, na statku zawsze część załogi jest na nogach. Wiąże się z tym wiele ciekawych wydarzeń, które, ciekawie i z humorem opisane, rozjaśniają nasz (zazwyczaj mętny) obraz życia na statku. Dzięki chronologicznemu ułożeniu opowiadań, w których czasem można znaleźć niespodzianki w postaci wierszy, artykułów czy ciekawostek, jak np. opowieści o kapitanie umyślnie przekręcającym nazwę wyspy na arabskie pozdrowienie salem aleikum, poznajemy kolejne statki, już nie szkoleniowe, na których przebywał Autor i ludzi, których opowieści przytacza. Życie na statku nie jest łatwe. Kilkumiesięczne zamknięcie na stosunkowo niewielkiej powierzchni z wciąż tymi samymi ludźmi niektórym może dać się we znaki. Mimo to nie znalazłam w książce przypadku marynarza, który stał się dobrowolnie szczurem lądowym. Ci ludzie zbyt kochają morze. Jest to także bardzo niebezpieczna praca. Nic więc dziwnego, że marynarze umilają swe życie robiąc sobie nawzajem żarty i psikusy. Dalsze opowiadania są coraz mroczniejsze, Autor opisuje czasy wojny, problemy Polski i innych krajów, sposoby na uniknięcie storpedowania... ta część nie zainteresowała mnie w takim stopniu, jak poprzednia. Opisy podobnych do siebie działań wojennych szybko nużą. Na końcu książki umieszczono kilkadziesiąt zdjęć, obrazków i widokówek, które mają związek z treścią książki, często pokazują, jak naprawdę wyglądali bohaterowie i opisywane statki.

Morskie walki z Napoleonem dobiegają końca. Horatio Hornblower musi uratować człowieka, który jak się dowiaduje w czasie rewolty swojej załogi, był tyranem.(źródło opisu: Wydawnictwo Morskie, 1991).

Zawiera opowiadania o tematyce morskiej.

Joseph Conrad - Teodor Konrad Korzeniowski (1857-1924), znakomity pisarz angielski, jeden z mistrzów powieści XX wieku, urodził się w Berdyczowie na Ukrainie jako syn poety i działacza patriotycznego Apolla Korzeniowskiego i Eweliny z Bobrowskich. Wcześnie osierocony, jako siedemnastoletni chłopiec opuścił kraj chcąc zostać marynarzem; zaczął od służby na statkach francuskich, w wieku lat dwudziestu zaciągnął się do angielskiej marynarki handlowej i przechodząc kolejno wszystkie stopnie w 1886 otrzymał dyplom kapitana wielkiej żeglugi. W 1894 r., po dwudziestu latach spędzonych na morzu, osiadł w Anglii i poświęcił się pracy pisarskiej. Doświadczenia z lat służby morskiej wykorzystał w wielu ze swych najznakomitszych utworów. Należy do nich "Smuga cienia", napisana w 1916 r. Bohater, młody kapitan, w czasie swej pierwszej podróży w charakterze dowódcy statku, przechodzi ciężką próbę charakteru, kończącą okres beztroskiej, pełnej nadziei młodości; akceptując ciążącą na nim odpowiedzialność osiąga dojrzałość moralną i przekracza ową tytułową "smugę cienia" - przecinającą życie na dwie zasadnicze części.

Napisane w 1919 r. "Zwierciadło morza" ma dla autora szczególne znaczenie, bowiem: "ta książka jest spowiedzią sięgającą bardzo głęboko; z czego więc jeszcze mógłbym się zwierzyć na paru kartkach, które dodaję do mniej więcej trzystu, zawierających najszczersze wyznania? Usiłowałem tu odsłonić z bezpośredniością ostatniej spowiedzi, jaki był mój związek z morzem, który zaczął się tajemniczo jak każda wielka namiętność zesłana na śmiertelnych - przez niezbadanych bogów, rozwijał się nieodparcie wbrew zasadom zdrowego rozsądku, wytrzymując próbę straconych złudzeń i przezwyciężając rozczarowanie, co się czai w każdym dniu czynnego życia; trwał dalej wśród miłosnych rozkoszy i miłosnych mąk, pełen uniesienia, lecz próżen złudzeń, bez goryczy i bez skarg, od pierwszej chwili aż do ostatniej." (źródło opisu: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/66914/zwierciadlo-morza)