„Ruszyli. Płynęli krętym szlakiem, wiosłując na zmianę. Okolica była dzika. Wysoki las o gęstym poszyciu schodził nad samą wodę stromymi brzegami. Minęli niską intensywnie zielona łąkę z rzadko rosnącymi, ogromnymi budkami.” (fragm.)

,,Dnia 21 grudnia wiał ostry wiatr zacinając drzewem. Widoczność była słaba. Nagle wstrząs i zgrzyt pod okrętem. Osiedli na mieliźnie zwanej Whitby. Wypchany na mieliznę wiatrem Ludlow przez trzy godziny zgrzytając osiadał coraz dalej i głębiej. Wreszcie woda zaczęła się przedostawać do środka i trzeba było uruchomić pomp. Rodney próbował wszelkich sposobów, jakie znał - bez rezultatu. - Trzeba zmniejszyć obciążenie - zdecydował w końcu. - Wyrzućcie beczułki z wodą i piwem za burtę. Sytuacja była alarmująca dla młodego kapitana. Odpowiedzialnością można było obciążyć pilota, który powinien był lepiej znać niebezpieczne miejsca przy własnych brzegach, ale żaden kapitan nie lubi tracić okrętu ani też nie może być pewien, że jego wytłumaczenie zostanie przyjęte bez zastrzeżeń przez zwierzchników.” (fragment z książki)

"Bardzo długi czerwiec" jest powieścią sensacyjną osadzoną w polskich realiach początku lat osiemdziesiątych. Główny bohater, malarz imieniem Janusz, swoiste alter ego autora, w poszukiwaniu dawnej miłości, studentki polonistyki o imieniu Agnieszka, niespodziewanie wplątuje się w aferę kryminalną. Akcja powieści, o wątkach sięgających głęboko w przeszłość, udramatyzowana odnalezieniem ciała niezidentyfikowanej dziewczyny, dzieje się na tle dobrze autorowi znanego środowiska artystyczno-literackiego Trójmiasta. [www.literatura.net.pl]

Mówiono o nich, ze za kulbaką, chyba wiec na zadzie końskim, sadzali czarta. Obok czarta towarzyszyła im śmierć. W kronikach nie mieli zazwyczaj ani oblicza, ani biografii. Zdarzały się oczywiście wyjątki, ale nie kwestionowały one reguły (...). Najczęściej kronikarze odnotowywali ich czyny bezimiennie - "wiadomość ta, dostarczona została przez gońca tajnego, który wszystkie zasadzki nieprzyjaciela ominął". [fragment książki] (źródło opisu: Od autora).

Akcja powieści rozgrywa się w międzywojennym Gdańsku i Sopocie (początek lat trzydziestych w czasie uchwycenia władzy w Niemczech przez hitlerowców).

,,W przedpokoju już było słychać kroki Zosi. Weszła do pokoju mówiąc: - Co to się stało? Czemu dziecko płacze? Przecież panowie nie zrobią Joasi nic złego… - Pochyliła się nad małą i miała zamiar wziąć ją na ręce. W tym momencie Andrzej dał wzrokiem znak Józkowi. Chłopak poczuł, jak znów oblewa się potem. Ręce mu nagle zdrętwiały i nie był zdolny wykonać najmniejszego ruchu”. (fragment)

Dzika Mrówka” to seria powieści, której bohaterami są bracia bliźniacy Marek i Jarek, czyli Dzika Mrówka i Jego Brat. Dzika Mrówka – zapalony podróżnik i fan nurkowania – wraz z przyjaciółmi wpada na trop skarbów Bursztynowej Komnaty. Zrabowali ją Niemcy podczas II wojny światowej i... słuch po niej zaginął. Młodzi detektywi podejrzewają, że może być ona zatopiona w łodzi podwodnej, o której opowiadał pewien wojenny weteran. Udaje się zdobyć fundusze i przyjaciele wyruszają na poszukiwania na terenie Morza Karaibskiego, zahaczając o karnawał w Rio i przeżywając mrożące krew w żyłach (i żaglach) przygody. Andrzej Perepeczko. Marynarz, oficer floty handlowej, publicysta, autor książek dla dzieci i młodzieży. Całe swoje życie związał ze Szkołą Morską i z morzem. Jest wieloletnim wykładowcą Akademii Morskiej w Gdyni. Największą popularność zyskał dzięki serii powieści dla dzieci o przygodach Dzikiej Mrówki. [Wydawnictwo Literatura, 2012].

Dzika Mrówka” to seria powieści, której bohaterami są bracia bliźniacy Marek i Jarek, czyli Dzika Mrówka i Jego Brat. Dzika Mrówka – zapalony podróżnik i fan nurkowania – wraz z przyjaciółmi wpada na trop skarbów Bursztynowej Komnaty. Zrabowali ją Niemcy podczas II wojny światowej i... słuch po niej zaginął. Młodzi detektywi podejrzewają, że może być ona zatopiona w łodzi podwodnej, o której opowiadał pewien wojenny weteran. Udaje się zdobyć fundusze i przyjaciele wyruszają na poszukiwania na terenie Morza Karaibskiego, zahaczając o karnawał w Rio i przeżywając mrożące krew w żyłach (i żaglach) przygody. (https://www.biblionetka.pl/book.aspx?id=164).

,,Greczynki” są debiutem prozatorskim Nikosa Chadzinikolau. Akcja tej psychologiczno-obyczajowej powieści rozgrywa się w Grecji w czasie II wojny światowej. W szczególnie tragiczny sposób okres ten zauważył na losach Greczynek. Przyroda grecka, wszechobecne morze stanowią w powieści tło dramatycznych wydarzeń, miłości i walki. (z okładki)

Fragment z okładki: -Gdzie pan to znalazł? -W pokoju panny Bonck. dostałem się tam nielegalnie, aby znaleźć coś, co wytłumaczyłoby mi, dlaczegodziewczyna utknęła w Sopocie, w czyich jest rękach, co się stalo z pieniędzmi, które miała? Sądzę, że odpowiedź jest teraz jasna. Pan wie, co zawiera ta szkatułka? Dziennikarz skinął głową. -Wiem. Nasi celnicy także się na to natknęli. Szkatułka jest gabinetowym etui na papierosy. ale tę funkcję spełnia tylko jej pierwszy poziom. Pod dnem znajduje się przegródka na inny towar.U nas nazywają to "śniegiem". - U nas też. "Snow". Książka zawiera trzy opowiadania pt.: - Upiory kapitana Ericsona - Jutro przed północą - Szkatułka z Hongkongu (źródło opisu: okładka)

Książka prezentuje postać, charakter i przygody największego korsarza i żeglarza epoki elżbietańskiej - Francis Drake'a. Autor opisuje prawdziwy obraz ówczesnej Angli, bez wybielania. (źródło opisu: opis autorski)

"Krążownik spod Somosierry" to zbiór opowiadań o życiu marynarzy. Akcja dzieje się w 20-leciu międzywojennym i podczas II wojny światowej, na całym świecie. Autor zabiera nas w wielką morską podróż, złożoną z najciekawszych części "zwykłych" rejsów. Rozpoczyna się ona jak w życiu każdego człowieka - szkołą. Autor przytacza dowcipne cytaty i anegdoty, zdarzenia, które miały miejsce w klasie, barwnie opisując przy tym swoich kolegów i nauczycieli. Wiele razy roześmiałam się, czytając tę część książki (dochodzę przez to do wniosku, że szkoły, ani tym bardziej uczniowie, nie zmieniły się w żadnej mierze od tamtych czasów ;)). Jednakże nie jest to zwykła szkoła - młodzi marynarze odbywają praktyki na statku szkoleniowym "Lwów". To spełnienie ich dziecięcych marzeń - wielki, trójmasztowy bark (fachowa nazwa tej jednostki pływającej) pełen lin, zakamarków i... pracy. Obowiązuje bezwzględy podział na wachty, na statku zawsze część załogi jest na nogach. Wiąże się z tym wiele ciekawych wydarzeń, które, ciekawie i z humorem opisane, rozjaśniają nasz (zazwyczaj mętny) obraz życia na statku. Dzięki chronologicznemu ułożeniu opowiadań, w których czasem można znaleźć niespodzianki w postaci wierszy, artykułów czy ciekawostek, jak np. opowieści o kapitanie umyślnie przekręcającym nazwę wyspy na arabskie pozdrowienie salem aleikum, poznajemy kolejne statki, już nie szkoleniowe, na których przebywał Autor i ludzi, których opowieści przytacza. Życie na statku nie jest łatwe. Kilkumiesięczne zamknięcie na stosunkowo niewielkiej powierzchni z wciąż tymi samymi ludźmi niektórym może dać się we znaki. Mimo to nie znalazłam w książce przypadku marynarza, który stał się dobrowolnie szczurem lądowym. Ci ludzie zbyt kochają morze. Jest to także bardzo niebezpieczna praca. Nic więc dziwnego, że marynarze umilają swe życie robiąc sobie nawzajem żarty i psikusy. Dalsze opowiadania są coraz mroczniejsze, Autor opisuje czasy wojny, problemy Polski i innych krajów, sposoby na uniknięcie storpedowania... ta część nie zainteresowała mnie w takim stopniu, jak poprzednia. Opisy podobnych do siebie działań wojennych szybko nużą. Na końcu książki umieszczono kilkadziesiąt zdjęć, obrazków i widokówek, które mają związek z treścią książki, często pokazują, jak naprawdę wyglądali bohaterowie i opisywane statki.

Czytelnik, który sięgnie po piątą książkę Augustyna Necla, przedstawiającą czasy potopu szwedzkiego na Kaszubach, bez względu na wiek i zamiłowania znajdzie dla siebie wiele ciekawych faktów i zdarzeń. Entuzjaści przygód będą się cieszyć brawurowymi czynami kaszubskiego ästolemaö, sentymentalni westchną nad dziejami miłości Barbary i Piotra, miłośnicy folkloru znajdą wiele przyjemności czytając urocze gawędy. A wszyscy, którzy wezmą tę książkę do ręki, poznają kartkę z dziejów Kaszubów, nadmorskiego ludu wychowanego w uporczywej walce z żywiołem, szorstkiego i twardego na pozór, lecz kryjącego w sercu prawdziwy skarb ľ umiłowanie wolności i Ojczyzny. Dalsze losy bohaterów äKrwawego sztormuö przedstawione są w äZłotych kluczachö. (z okładki)

Morskie walki z Napoleonem dobiegają końca. Horatio Hornblower musi uratować człowieka, który jak się dowiaduje w czasie rewolty swojej załogi, był tyranem.(źródło opisu: Wydawnictwo Morskie, 1991).

,,- Tak jest. A ten, kto powoduje zgorszenie, ten się gorszy. - A jednak Malaje posiadają zmysł moralny, mówią także o piekle… - Rezerwują je dla nas. - Wiele razy zdarzało mi się - rzekł La Roque - sądzić Malajów. Wydawać na nich wyroki skazujące nie jest łatwo. Oni właściwie nigdy nie są winni. Jeśli któryś zabił ojca i matkę, to i wtedy winę ponosi po prostu okropne zrządzenie losu… A jednak nie brak im wad. W tym punkcie nie podzielałem jego poglądów i z satysfakcją zacytowałem słowa ojca Lebouvier, misjonarza z Kuala Paya: - My mamy wszystkie grzechy główne oprócz lenistwa. Malaje mają tylko lenistwo.” (fragment z książki)