Opowieść o dyktatorze, jego nieograniczonej władzy i trwającej wieczność agonii, jest summą latynoamerykańskich dyktatur i narosłej wokół tych dyktatur literatury. Wszystko w tej opowieści jest niejednoznaczne, wątpliwe, sprzeczne, wykluczające się, zaskakujące i banalne zarazem. Historia splata się z baśnią, hagiografia z brukową tandetą, pieśni żebracze z symfoniami Brucknera. A wszystko to dzięki niezwykłej, wielogłosowej narracji, w której monolog dyktatora przegląda się w lustrze innych relacji i reakcji, jak choćby wtedy, gdy z początkiem XX wieku opowiada o niezwykłym spotkaniu sprzed wielu lat, z dziwnie zachowującymi się załogami trzech karawel, przeświadczonymi, iż odkryli zupełnie nowy ląd. Humor, maestria i gorycz. I absolutne arcydzieło realizmu magicznego.

Koniec lat dwudziestych - początek trzydziestych dwudziestego wieku; tytułowy bohater, prowincjusz Nikodem Dyzma, jest bezrobotnym urzędnikiem z małej mieściny, który próbuje dostać pracę w Warszawie. Przypadek sprawia, że znajduje zaproszenie na rządowy raut i postanawia na niego pójść, nie mając nic do stracenia. Tam zostaje potrącony przez jednego z dygnitarzy - niejakiego Terkowskiego i dzięki zwróceniu mu uwagi zostaje zauważony przez towarzystwo. Seria przypadków sprawia, że Nikodem rozpoczyna zawrotną karierę. Bohater zgrabnie wykorzystuje nawiązane znajomości do własnych celów - powoli wspina się po szczeblach kariery i popularności na warszawskich salonach. Chociaż Nikodem kompletnie nie zna się na ekonomii, zostaje mianowany przez ówczesnych rządzących Dyrektorem Państwowego Banku Zbożowego. Mimo swojej kompletnej ignorancji bohater umie wykorzystać potencjał i wiedzę innych, aby sobie przypisać osiągnięte sukcesy. Dzięki temu wkupuje się w łaski arystokracji i zaczyna bywać w tzw. towarzystwie. Co więcej, jest ogólnie szanowany i doceniany za zasługi dla kraju. Jego małomówność poczytywana jest za objaw skromności i oksfordzkiego wykształcenia. Ówczesna elita uważa go za człowieka mądrego i skromnego. Otoczenie - ludzie wykształceni, uważający się za kwiat społeczeństwa - nie zauważają jego ignorancji i cwaniactwa, braku wiedzy i głupoty. Nikodem jest człowiekiem, któremu się udało, jest symbolem karierowiczostwa (źródło opisu:https://www.biblionetka.pl/art.aspx?id=576596)

Przez pół wieku Klaudiusz, kulawy jąkała uważany za półgłówka, ale człowiek uczciwy, prawy i lojalny, pozostawał w cieniu, aż przypadek zrządził, że został cesarzem. Jego żoną była wówczas Messalina - kobieta, o której temperamencie i nienasyconym głodzie seksualnym krążyły legendy. Klaudiusz długo pozostawał pod jej wpływem, przymykając oczy na niektóre jej nieprawości, nieświadom innych. W końcu jej postępki zaczęły zagrażać życiu cesarza i stabilności imperium. Klaudiusz musiał dokonać tragicznego wyboru…(źródło opisu: Wydawnictwo Książnica, 2012).

Przez pół wieku Klaudiusz, kulawy jąkała uważany za półgłówka, ale człowiek uczciwy, prawy i lojalny, pozostawał w cieniu, aż przypadek zrządził, że został cesarzem. Jego żoną była wówczas Waleria Messalina - kobieta, o której temperamencie i nienasyconym głodzie seksualnym krążyły legendy. Długo pozostawał pod jej wpływem, przymykając oczy na niektóre jej nieprawości, nieświadom innych. W końcu jej postępki zaczęły zagrażać życiu cesarza i stabilności imperium...

Nieliczne informacje o niej pochodzą od jej wrogów, imię jej było przeklęte, wszystkie osobiste pamiątki zostały zniszczone. Dlatego też Julia, jedyna córka cesarza rzymskiego Oktawiana Augusta, na ogół przedstawiana była jednostronnie. Książka obala utarte o niej sądy i zaprzecza świadectwu, jakie poniżonej i wygnanej z kraju Julii wystawiła historia. Na podstawie jej kilku uratowanych dla potomności wypowiedzi Elisabeth Dored wskrzesza tę nietuzinkową postać, kreśląc wizerunek kobiety silnej, pięknej i radosnej, pisząc o jej dorastaniu, małżeństwie i wielkiej namiętności, cierpieniu i nieszczęściu. Przez karty tej dramatycznej opowieści przewijają się znane z historii osoby, które wpłynęły na losy Julii: Agrypa, Liwia Druzylla, Marcellus, wreszcie Tyberiusz, którego mocno kochała, a mimo to nie zaznała z nim szczęścia.

Wznowienie najwybitniejszego utworu powieściowego hrabiego Aleksego Konstantynowicza Tołstoja (1817-1875) związanego fabularnie z dziejami panowania Iwana Groźnego. Autor, szkicując interesującą panoramę szesnastowiecznej obyczajowości rosyjskiej, porusza uniwersalną problematykę władzy i moralności. Powieść nawiązująca swoją stylistyką do poetyki ludowego moralitetu jest zarazem nasycona realizmem historycznym najwyższej próby. "Książę Srebrny" pozwala czytelnikowi wniknąć w atmosferę czasów, kiedy kształtowało się polityczne oblicze nowożytnego państwa rosyjskiego z jego swoistą filozofią cara-samodzierżcy.

"Lot nad kukułczym gniazdem" to jedna z najgłośniejszych i najszerzej w świecie znanych powieści amerykańskich drugiej połowy XX wieku. Ukazuje brutalne dławienie indywidualności na przykładzie zamkniętego zakładu psychiatrycznego, w którym pacjentów odziera się z resztek wolności i godności osobistej. Powieść stanowi wnikliwą analizę psychologiczną szaleństwa zbiorowości. Książka Keseya wstrząsnęła opinią amerykańską, a przybyły w tym czasie do USA, zrewoltowany przeciw władzy komunistycznej czeski reżyser Milosz Forman nakręcił na jej podstawie film ze słynną kreacją Jacka Nicholsona. Film ten przydał sławy powieści (podobnie jak jej adaptacja teatralna), uwypuklając metaforyczną, antytotalitarną wymowę. W krajach ówczesnego bloku sowieckiego przyjęto go szczególnie żywo, jako czytelną aluzję do sowieckich "psychuszek", w których osadzano i prześladowano opozycjonistów.

Najnowsza powieść Leonarda wzbudziła wielkie zainteresowanie jeszcze przed wydaniem książkowym - niecierpliwi Czytelnicy dopytywali o nią po lekturze fragmentów w pismach społeczno-kulturalnych. Wychodząc im na przeciw wydawnictwo podjęło decyzję natychmiastowego wznowienia książki. Pierwszy nakład liczył 100 000 egzemplarzy. Dramat bohaterów "Matni" może mieć miejsce w każdym kraju świata. Akcja powieści rozgrywa się w Europie Zachodniej, Stanach Zjednoczonych i Republice Południowej Afryki w środowisku ludzi-cieni, niewidocznych a potężnych, decydujących z ukrycia o losach milionów. Głównym bohaterem jest młody Amerykanin, oddany sercem i ciałem swojemu krajowi, którego winą było nie liczenie się z realiami współczesnego świata i niezrozumienie, że od organizacji ludzi-cieni nie ma ucieczki. "Matnia" to rzecz gorąca. To przestroga dla wszystkich nieprzyjmujących do wiadomości istnienia plam na słońcu. (z okładki)

Żyjący w latach 1889-1946 Ludwig Winder, pisarz austriacki, był felietonistą, krytykiem teatralnym i literackim. Wiele lat spędził w Pradze związany z niemieckojęzyczną gazetą "Bohemia" i tzw. "Praskim Kręgiem" pisarzy (Franz Kafka, Max Brod, Egon Erwin Kisch, Franz Werfel i inni). Dorobek Windera obejmuje dwanaście powieści, opowiadania, dramaty i poezje. Opublikowana w roku 1937 powieść "Następca tronu" jest historią konfliktu między cesarzem Franciszkiem Józefem a jego bratankiem Franciszkiem Ferdynandem, który został następcą tronu tylko dzięki zbiegowi szczęśliwych dla siebie przypadków. Przedstawia ona także dzieje upadku starej dynastii Habsburgów i ich wielkiego państwa: zniedołężniały władca i schlebiająca mu dworska kamaryla nie potrafią zrozumieć narastających w kraju i w Europie konfliktów i nie podejmują żadnych działań, aby zapobiec katastrofie. Przede wszystkim jednak jest to książka o ludzkich namiętnościach: chorobliwej ambicji, żądzy władzy, miłości, nienawiści i zwykłej podłości, nie pozbawiona akcentów dramatycznych, a niekiedy wręcz sensacyjnych. Przejrzysta kompozycja, wartka fabuła, plastycznie zarysowane postacie, piękny styl - oto literackie walory dzieła. Sposób przedstawienia przez Windera dynastii i cesarstwa Habsburgów wyraźnie przeciwstawiał się wzbierającej w owym czasie fali nostalgii za starą monarchią i kształtowaniu się habsburskiego mitu. Nie odpowiadał również kryteriom oceny historii w Schuschniggowskiej Austrii. W grudniu 1937 roku austriacka prasa doniosła: "Urząd kanclerza, na podstawie ustawy o ochronie tradycji, zabronił rozpowszechniania w Republice książki Ludwiga Windera "Następca tronu" opublikowanej przez Wydawnictwo Humanitas w Zurychu. Naruszenie zakazu będzie karane grzywną do 5000 szylingów lub trzema miesiącami aresztu". (z okładki)

Odnowiciel – powieść Karola Bunscha z 1984 roku należąca do cyklu "Powieści Piastowskie". Akcja toczy się w latach 1039-1047. Opowiada o powrocie Kazimierza Odnowiciela do kraju, próbie odbudowy i scalenia wyniszczonej ojczyzny. Młody Kazimierz, syn Mieszka II na wezwanie możnych powraca z wygnania. Zastaje kraj wyniszczony i wyludniony na skutek kilkuletniego bezkrólewia, reakcji pogańskiej i najazdu Brzetysława I. Wsparty przez cesarza Henryka III podejmuje się nie lada wyzwania - odbudowy zrujnowanego państwa. Wrodzoną mądrością i łagodnością zjednuje sobie możnych dokonując dzieła odbudowy. Napotyka jednak na poważny problem. Mojsław, wojewoda mazowiecki, który urósł w siłę w okresie zamętu, nie zamierza złożyć przysięgi posłuszeństwa. Jedyną alternatywą staje się interwencja zbrojna na Mazowszu.

Wiele stuleci przed wydarzeniami opisywanymi w pierwszym tomie cyklu, Grze o tron, Targaryenowie - jedyna rodzina smoczych lordów, która przeżyła zagładę Valyrii - zamieszkali na Smoczej Skale, nad którą panowali przez z górą dwa stulecia, nim postanowili podbić całe Westeros. Ogień i krew zaczyna się opowieścią o legendarnym Aegonie Zdobywcy, który stworzył Żelazny Tron, a następnie opisuje dzieje kolejnych pokoleń Targaryenów walczących o utrzymanie tego słynnego krzesła, aż po wojnę domową, która omal nie zniszczyła ich dynastii. [opis wydawcy]

Trzysta lat przed wydarzeniami przedstawionymi w cyklu Pieśni Lodu i Ognia, na długo przed konfliktem, z powodu którego wszystkie wielkie rody Westeros zwróciły się przeciwko sobie, krainą władał niepodzielnie ród Targaryenów, ostatnich z żyjących smoczych lordów. Targaryenowie przeżyli Zagładę Valyrii i osiedlili się na Smoczej Skale. Ta książka opowiada dzieje ich legendarnej dynastii od Aegona Zdobywcy aż po krwawy Taniec Smoków, wojnę domową między Aegonem II a jego przyrodnią siostrą Rhaenyrą, walczącymi o tron swego ojca, która ogarnęła całe Westeros i omal nie doprowadziła do upadku dynastii Targaryenów. Opisuje też pokłosie tego konfliktu i wstąpienie na tron króla Aegona III, zwanego Zgubą Smoków. [nota wydawcy]

Historyczna opowieść z czasów Mieszka I. Młode państwo polskie targane jest niepokojami, ze wszystkich stron wrogowie starają się zniszczyć spokój, a stare układy tracą na znaczeniu. Śmierć Cesarza przynosi zmiany w polityce, figury staja na nowych polach szachownicy. W tym wszystkim tworzy się niełatwa relacja kniazia z synem Bolkiem. (źródło opisu: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/267003/ojciec-i-syn)

Historyczna opowieść z czasów Mieszka I. Młode państwo polskie targane jest niepokojami, ze wszystkich stron wrogowie starają się zniszczyć spokój, a stare układy tracą na znaczeniu. Śmierć Cesarza przynosi zmiany w polityce, figury staja na nowych polach szachownicy. W tym wszystkim tworzy się niełatwa relacja kniazia z synem Bolkiem. (źródło opisu: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/267003/ojciec-i-syn)

Powieść Aleksego Tołstoja prowadzi nas przez życie Piotra Pierwszego od samych jego narodzin. Mamy okazję dowiedzieć się, jak wyglądało jego dzieciństwo, spędzone w cieniu ciągłego zagrożenia życia ze strony zamachowców; jak wyglądała szalejąca młodość spędzona na ciągłych hulankach (z których co ciekawsze kończyły się np. napompowaniem szlachcica jak żaby przy użyciu miecha kowalskiego) i jak później zamieniła się w mądrość i zuchwałość człowieka dojrzałego, który walczył i zwyciężał w największych bitwach tamtej epoki a swój kraj przekształcił według najlepszych światowych wzorców. Na tle wydarzeń związanych z życiem Piotra mamy okazję dowiedzieć się, jak wyglądała Rosja tamtej epoki. Jest to obraz niesamowicie barwny i różnorodny. Spotkamy tu olbrzymią ilość zdarzeń zaskakujących a czasem wprost absurdalnych dla współczesnego czytelnika, z których wyłania się obraz Rosji potężnej, surowej, lecz jednocześnie pijanej i szalonej.

Po dramatycznych wydarzeniach podczas czwartej Próby, Elias i Laia uciekają z Serry i ścigani przez wojańskich żołnierzy ruszają w podróż po bezdrożach Imperium. Laia musi uwolnić z okrytego złą sławą więzienia w Kauf swojego brata, Darina, jedynego zdolnego przynieść wolność Scholarom. Elias jest zdecydowany pomóc Lai za cenę swojej wolności, a nawet życia. Tymczasem przeciwko Lai i Eliasowi sprzysięgają się wszystkie siły, ludzkie i nadludzkie. Przyjdzie im zmierzyć się z licznym gronem nieprzyjaciół: żądnym krwi imperatorem Markusem, bezwzględną komendantką Czarnego Klifu, sadystycznym naczelnikiem więzienia, a przede wszystkim z Heleną, zakochaną w Eliasie a jednocześnie wierną imperatorowi. Helena, zgodnie z wolą imperatora zostaje wysłana z misją odszukania Eliasa Veturiusa oraz scholarskiej niewolnicy, która pomogła mu w ucieczce i jak się okazuje jest obdarzona nadprzyrodzonymi zdolnościami. (źródło opisu: materiały wydawnictwa)

Impulsem do napisania Procesu było dla Kafki zerwanie z narzeczoną. Pisarz planował początkowo opowiadanie o konflikcie ojca z synem. Jednak w trakcie pracy książka urosła do rangi utworu, jaki znamy dziś. Głównym bohaterem powieści jest kawaler, Józef K. Pewnego dnia budzi go wtargnięcie do jego mieszkania dwóch urzędników, którzy informują, iż został aresztowany, choć nie popełnił żadnego wykroczenia. Pozwalają mu zresztą prowadzić normalne życie, z tym, że cały czas musi być do dyspozycji sądu. Jednak od tej chwili życie Józefa K. staje się pasmem absurdalnych zdarzeń. Siłą tej opowieści jest jej niezwykła atmosfera. O ponurych absurdalnych sytuacjach mawiamy dziś, że są kafkowskie. Nieokreśloność winy Józefa K. pozakazuje, że każdy z nas może być osądzony. Autor wyraźnie nawiązuje do procesów inkwizycyjnych. Jest to też niewątpliwie opowieść o totalitaryzmie. Przy czym instytucją totalitarną staje się sąd, który odbiera bohaterowi prawo do obrony. Powieść obrosła ogromną ilością odczytań i interpretacji - pisano, że mówi o samotności, o winie i karze, o odpowiedzialności za własne życie (Erich From)… Wszystkie te tematy są nadal niezwykle aktualne. I pomyśleć, że nie moglibyśmy czytać Procesu, gdyby przyjaciel Kafki nie posłuchał umierającego pisarza, który żądał spalenia wszystkich pozostawionych przez siebie papierów. (źródło opisu: http://www.wydawnictwomg.pl/)

Robin Hood jest obrońcą biednych i prześladowanych przez okrutne rządy księcia Jana i bezwzględnego szeryfa z Nottingham. Wersja przygód Robin Hooda opracowana przez R. L. Greena odznacza się klarownością i napięciem, które czynią ją bardzo interesującą dla współczesnych czytelników. (źródło opisu: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/55334/robin-hood-z-zielonego-lasu)