W dwudziestu siedmiu krótkich nowelach ukazuje autor panoramę portretów ludzi z miast i miasteczek francuskiej prowincji - ludzi pozornie ustabilizowanych, zwyczajnych, ,,porządnych". Krótka dramatyczna akcja ujawnia rany, predyspozycje, obsesje bohaterów. Na paru stronach ukazują się nam tacy, jacy są w powszechnej powierzchownej opinii, i tacy, jacy są naprawdę, zwykle nie tak uczciwi, za jakich uchodzą. Autor obserwuje ich w sytuacjach, gdy po latach nienagannej egzystencji dopuszczają się zbrodni, czynu szalonego lub nieprawego. Nie chodzi tu jednak o walkę z ludzką obłudą. Kreśląc szybkie portrety z natury i z życia Boulanger penetruje uwikłania psychiczne człowieka, niejednoznaczność postaw. Pokazuje cienką granicę dzielącą to, co ,,szanowane i uczciwe", od tego, co ,,utajone i niegodne". ( z okładki )

Akcja powieści toczy się w małym miasteczku na Południu Ameryki. Native Hunnicutt, znany w całej okolicy szczęściarz, zadowolony z siebie "nicpoń i drań, z szerokim uśmiechem na twarzy i pustą kieszenią", żeni się ze starszą od siebie o kilkanaście lat wdową, dziedziczką piętrowego domu z czerwonej cegły, prawie pięciu tysięcy akrów ziemi uprawnej i lasu. Nie myśli jednak zmienić swojego dotychczasowego trybu życia, nie zamierza też zrezygnować z ładnej, gorącej Mulatki, będącej służącą w domu wdowy. Żona zastaje kochanków in flagranti i to daje początek tragedii.

„Buddenbrookowie. Dzieje upadku rodziny” to obraz rodziny, która dorobiła się fortuny na handlu zbożem w oparciu o własną firmę. Nestor rodu, Jan Buddenbrook, planuje dalszy rozwój przedsiębiorstwa, w co angażuje swoje dzieci: Tomasza, Chrystiana i Antonię; jednak już sam tytuł zapowiada, że życie nie sprosta jego oczekiwaniom. Familia Buddenbrooków funkcjonuje w służbie pieniądza, tylko wystarczająco duży kapitał daje społeczne poważanie, zapewnia eksponowane stanowiska i przynosi spokojny sen. Osiągnięcie sukcesu finansowego staje się religią, a pieniądz bogiem, epatowanie bogactwem zastępuje dobre maniery i jest sprawą honoru dla prawomyślnych członków rodziny. Buddenbrokowie to „arystokracja pieniądza” aspirująca do bycia elitą społeczną, lecz od prawdziwej arystokracji dzielą ją „lata świetlne”. Poświęcenie się dla dobra rodzinnego interesu nie przynosi oczekiwanego szczęścia i ukojenia, a jedynie konflikt pomiędzy potrzebami firmy a osobistymi pragnieniami w zakresie życia uczuciowego, rozwoju duchowego i intelektualnego. Przyszedł czas, aby na nowo odczytać powieść Tomasza Manna, żyjemy w czasach, gdy sukcesowi zawodowo-finansowemu podporządkowana jest większość naszych działań, począwszy od tresowania najmłodszych na niezliczonych zajęciach dodatkowych, „wyścigu szczurów” w szkole i w pracy, po masowe zadłużanie się w celu potwierdzenia swego sukcesu. Po raz kolejny potwierdza się to, co Mann wiedział już w wieku 25 lat: że nie da się trwale budować bez oparcia w wartościach wyższych, obecny światowy kryzys finansowy wyraźnie to potwierdza; oby nie doszło do tego, czego wielu się obawia: że kryzys wartości doprowadzi do upadku zachodniej cywilizacji.(źródło opisu:https://www.biblionetka.pl/art.aspx?id=544873)

Ta powieść psychologiczna młodego, wybitnego pisarza wywodzi się z najlepszych tradycji literatury francuskiej tego gatunku - jak Flaubert czy Proust. Jest to kliniczny opis miłości, zachłannej, wynikającej z egocentryzmu, z zawężenia percepcji świata do własnych spraw, własnej osoby. Bohaterka, Cecylia Laserre, jest dziewczyną żyjącą w cieplarnianym klimacie, stworzonym przez określony status społeczny: w jej życiu brak celu, który miałby swoje śródło w życiu społecznym czy zawodowym. W zapamiętaniu uczuciowym Cecylia odrzuca cały świat zewnętrzny. Sztuczny świat, w którym żyje, powoduje nieodwracalne deformacje w jej psychice i doprowadza do katastrofy.

"Pierwszym aktem dramatu katyńskiego było zamordowanie tysięcy oficerów polskich, których internowano w końcu września 1939 r. i osadzono w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Bardzo rzadko się zdarza, nawet w przypadku najkrwawszych wojen, aby pokonana strona, jej wojska, poniosły straty tego rodzaju i w takim rozmiarze. Ale ten dramat miał akt drugi, kiedy to ekshumując zwłoki, identyfikując je, czyniono to nie z intencją humanitarną, lecz propagandową: Trzecia Rzesza uderzyła tą drogą w jedność aliansu antyfaszystowskiego, w gronie tym wyrządzając szkody przede wszystkim Polsce. Pierwszy akt dramatu katyńskiego dokonał się w leśnej ciszy, przerywanej strzałami, drugi przy wrzasku Berlina, zamieszaniu wśród Sprzymierzonych. Ból osób bliskich ofiarom zbrodni katyńskiej, gdy w ferworze międzynarodowych polemik i wewnętrznego zamieszania dowiadywały się o stratach, jakie poniosły, zepchnięty został na plan dalszy." (fragment)

Mistrzowsko skonstruowana opowieść o tryumfie pieniądza i wyrafinowanych praw interesu nad światem istot wrażliwych i dobrych, których subtelnym wcieleniem jest główna bohaterka utworu. Pełen dramatyzmu klimat powieści podkreśla surowa sceneria starego, prowincjonalnego domu w Saumur, gdzie toczy się na pozór spokojne życie pięknej córki bogacza-skąpca.

"Granica" to czołowe osiągnięcie literatury dwudziestolecia międzywojennego w dziedzinie prozy psychologicznej. Początkowo nosiła tytuł "Schematy". Jej zasadniczym tematem jest analiza życia i postaw głównego bohatera, który z ambitnego studenta, głoszącego radykalne poglądy społeczne i etyczne, w miarę upływu czasu przeradza się w człowieka dwuznacznego pod względem moralnym, stopniowo ulegającego presji rozmaitych schematów sytuacyjnych, które doprowadzają go w końcu do samobójczej śmierci.

"Hôtel du Nord" przypomina starą, pożółkłą fotografię, na której utrwalony został obraz życia nad kanałem Saint-Martin... Dabit opowiada o świecie swoich rodziców, klientów i przyjaciół. To jego ojciec pracował najpierw jako woźnica-dostawca, a potem rzeczywiście kupił Hotel du Nord i prowadził go przez wiele lat. Skromny ten hotelik stawał się tymczasowym portem dla ściągających do Paryża robotników, dla praczek, pomywaczek i służących, dla młodych małżeństw i dla par kochanków, szukających tu schronienia dla biednych swoich romansów...

James Clavell, z pochodzenia pół-Irlandczyk, pół-Anglik, urodził się w Australii, wychowywał w Anglii. W czasie II wojny światowej był kapitanem Królewskiej Artylerii. W 1942 roku dostał się do japońskiej niewoli i został zesłany do obozu Changi na Singapurze, gdzie przebywało sto pięćdziesiąt tysięcy jeńców. Tam właśnie rozgrywa się akcja tej powieści, jednego z najciekawszych dokumentów literackich czasów wojny. Autor sugestywnie maluje życie żołnierzy alianckich w owym obozie na końcu świata, oderwanych od wszelkich informacji o losach wojny, dziesiątkowanych przez śmierć, pozbawionych nadziei, a często nawet woli przetrwania, skazanych na głód, choroby tropikalne i zimnych japońskich oprawców. Na powierzchnię wypływają szczury, jednostki cyniczne, które żerują na bezbronnych współwięźniach. Książka Clavella stała się bestsellerem w Stanach Zjednoczonych. Na jej podstawie nakręcono film pod tym samym tytułem, który wyświetlony był również w Polsce.

Książka zawiera opowiadania pt.:,, Prawdziwa historia ze wszystkimi szczegółami małżeństwa kaprala Marcina obfitująca w sensacyjne wydarzenia i niespodzianki", ,, Curio - romantyk oraz rozczarowania zdrożnej miłości", ,, Przerwa w opowieści o miłosnych perypetiach kaprala Marcina dla opisu ceremonii chrztu Felicjana syna Murzyna Massu i Benedykty", " kum Ogona", ,, Inwazja na wzgórze Mata Gato", "przyjaciele ludu" ( z okładki )

Powieść Aleksego Tołstoja prowadzi nas przez życie Piotra Pierwszego od samych jego narodzin. Mamy okazję dowiedzieć się, jak wyglądało jego dzieciństwo, spędzone w cieniu ciągłego zagrożenia życia ze strony zamachowców; jak wyglądała szalejąca młodość spędzona na ciągłych hulankach (z których co ciekawsze kończyły się np. napompowaniem szlachcica jak żaby przy użyciu miecha kowalskiego) i jak później zamieniła się w mądrość i zuchwałość człowieka dojrzałego, który walczył i zwyciężał w największych bitwach tamtej epoki a swój kraj przekształcił według najlepszych światowych wzorców. Na tle wydarzeń związanych z życiem Piotra mamy okazję dowiedzieć się, jak wyglądała Rosja tamtej epoki. Jest to obraz niesamowicie barwny i różnorodny. Spotkamy tu olbrzymią ilość zdarzeń zaskakujących a czasem wprost absurdalnych dla współczesnego czytelnika, z których wyłania się obraz Rosji potężnej, surowej, lecz jednocześnie pijanej i szalonej.

"Zakonnica" osnuta na tle rzeczywistego wydarzenia została napisana w 1760 r. Utwór ten nie mógł ukazać się w druku za życia Diderota. O jego istnieniu wiedzieli tylko najbliżsi przyjaciele autora. Po upływie 20 lat Diderot uczynił próbę, aby zaznajomić z powieścią szerszy krąg czytelników, i wręczył rękopis "Zakonnicy" szwajcarskiemu pisarzowi Meisterowi. We Francji "Zakonnica" wydana została dopiero w 1796 roku w czasie rewolucji burżuazyjnej i odegrała dużą rolę jako oręż antyklerykalnej propagandy - rozwijającej się w latach rewolucji. Mieszczańska krytyka zaliczyła "Zakonnicę" do utworów atakujących przyjęte kanony moralności. W ciągu XIX wieku dwa razy w roku 1824 i 1826 cenzura zabroniła druku powieści. W przekładzie polskim "Zakonnica" ukazała się pierwszy raz w roku 1949.