,,Cena węgla” Barry Hines, autora znanych powieści, między innymi ,,Kesa” i ,,Gajowego”, to hołd oddany środowisku, w którym pisarz spędził większą część życia. Akcja utworu, który powstał na kanwie dwóch scenariuszy pisanych dla BBC, toczy się w małej osadzie górniczej w South Yorkshire, zaś bohaterami są górnicy i ich rodziny. Kopalnia Milton zostaje wybrana jak cel oficjalnej wizyty następcy tronu. W opozycji do tego projektu staje protagonista powieści, Syd, którego oburza marnotrawienie pieniędzy, energii i czasu na powierzchowne porządki i remonty - fabrykowanie optymistycznej wizji rzeczywistości na użytek czynników oficjalnych. Prawdziwe życie górników, ich ,,cenę węgla”, ukazuje druga część utworu, będąca relacją z katastrofy w kopalni. Powieść Hinesa to mały epos o twardych ludziach nieznoszących blagi, solidarnych zawodowo, dla których ogromny wysiłek i napięcie psychiczne stały się częścią składową dnia. (z okładki)

Virginia Woolf (1882-1941), znana polskiemu czytelnikowi z powieści "Lata", "Pani Dalloway" i "Do latarni morskiej", osiągnęła największy rozgłos publikacją "Fal" w 1931 roku. Reakcje na tę powieść były gwałtowne i skrajne, dla przykładu, Hugh Walpole stwierdził, iż "zupełnie nie wiem, o co w niej chodzi", natomiast E.M. Forster uznaje powieść za "niezwykłe osiągnięcie, jej [Virginii] najpiękniejszą książkę". Pomiędzy ruchami słońca i wód, których opisy poprzedzają każdy rozdział, toczą się rozmowy. Są to dziwne rozmowy, ponieważ sześć postaci: Bernard, Neville, Louis, Susan, Jinny, Rhoda, rzadko zwraca się bezpośrednio do siebie; istnieje zatem możliwość uznania ich za różne wcielenia jednej postaci. Nie są to jednak monologi wewnętrzne, postaci mają ze sobą kontakt, podobnie jak mają kontakt z osobą, która nigdy nie przemawia, Percivalem. "Fale" drgają bez przerwy, jakby na ostrzu noża, wydaje się, iż trochę mniej, a stracą swą poetyczność; trochę więcej, a staną się rozwlekłe i wydumane. "Fale" to znakomity portret największej poetyckiej powieściopisarki tego wieku.

(...) książka Kouroumy nie jest powieścią polityczną. Polityka odgrywa w niej, jak zawsze w życiu, istotną rolę, ale rzeczywistym bohaterem książki, prócz Famy Dumbuyi, jest przede wszystkim Afryka. Obraz Afryki jest w tej książce wspaniały: plastyczny, namacalny, pachnący. Afrykańska przyroda jest tutaj namalowana piórem wielkiego mistrza. Przejmujące obrazy buszu, tropikalne deszcze i upały, rośliny, zwierzęta, ludzie, afrykańskie wioski i drogi, tańce, uroczystości, czarownicy, słońce i księżyc, dzień i noc - niewiele jest w literaturze tak znakomitych opisów Afryki. (...) To bardzo interesująca i wybitna książka. Dlaczego? Tego już nie da się wyjaśnić. Po prostu - talent*. --- * Kazimierz Dziewanowski, "Słowo wstępne"

Rosja, początek XIX wieku. Natasza Rostowa wchodzi w wielki świat. Jej losy oraz losy całej rodziny ukazane są na tle wielkich wojen z Napoleonem. Jej losy splotą się z losami księcia Bołkońskiego i Pierra Bezuchowa. Wielka powieść Tołstoja, ze wspaniałymi postaciami i równie fascynującymi rozważaniami o tym, co w życiu naprawdę ważne...

Rosja, początek XIX wieku. Natasza Rostowa wchodzi w wielki świat. Jej losy oraz losy całej rodziny ukazane są na tle wielkich wojen z Napoleonem. Jej losy splotą się z losami księcia Bołkońskiego i Pierra Bezuchowa. Wielka powieść Tołstoja, ze wspaniałymi postaciami i równie fascynującymi rozważaniami o tym, co w życiu naprawdę ważne...

Rosja, początek XIX wieku. Natasza Rostowa wchodzi w wielki świat. Jej losy oraz losy całej rodziny ukazane są na tle wielkich wojen z Napoleonem. Jej losy splotą się z losami księcia Bołkońskiego i Pierra Bezuchowa. Wielka powieść Tołstoja, ze wspaniałymi postaciami i równie fascynującymi rozważaniami o tym, co w życiu naprawdę ważne...

Rosja, początek XIX wieku. Natasza Rostowa wchodzi w wielki świat. Jej losy oraz losy całej rodziny ukazane są na tle wielkich wojen z Napoleonem. Jej losy splotą się z losami księcia Bołkońskiego i Pierra Bezuchowa. Wielka powieść Tołstoja, ze wspaniałymi postaciami i równie fascynującymi rozważaniami o tym, co w życiu naprawdę ważne...

Rosja, początek XIX wieku. Natasza Rostowa wchodzi w wielki świat. Jej losy oraz losy całej rodziny ukazane są na tle wielkich wojen z Napoleonem. Jej losy splotą się z losami księcia Bołkońskiego i Pierra Bezuchowa. Wielka powieść Tołstoja, ze wspaniałymi postaciami i równie fascynującymi rozważaniami o tym, co w życiu naprawdę ważne...

"«Helena Wasiliewna, która nigdy nic nie kochała prócz swego ciała, jedna z najgłupszych kobiet na świecie - myślał Pierre - wydaje się ludziom szczytem rozumu i wytworności, więc chylą przed nią głowy. Napoleonem Bonaparte gardzili wszyscy dopóty, dopóki był wielkim, a odkąd stał się pożałowania godnym komediantem, cesarz Franciszek ubiega się o to, by mu dać swą córkę za nieprawą małżonkę. Za pośrednictwem duchowieństwa katolickiego Hiszpanie ślą modły dziękczynne do Boga za to, że 14. czerwca pokonali Francuzów. Francuzi zaś za pośrednictwem tego samego duchowieństwa katolickiego ślą modły dziękczynne do Boga za to, że 14. czerwca pokonali Hiszpanów. Moi bracia-masoni zaklinają się na własną krew, że wszystko są gotowi poświęcić dla bliźniego, a nie płacą rublowej składki na biednych, judzą Astreę przeciwko Poszukującym Manny i zabiegają o autentyczny dywan szkocki i o akt, którego sensu nie rozumie nawet ten, kto go pisał, i który to akt nikomu nie jest potrzebny. Wszyscy wyznajemy chrześcijański nakaz przebaczenia uraz i przykazanie miłości bliźniego, wskutek czego wznieśliśmy w Moskwie czterdziestokroć czterdzieści cerkwi, a wczoraj zasiekliśmy biczem zbiega, sługa zaś tego przykazania miłości i przebaczenia, duchowny, przed kaźnią dawał żołnierzowi do ucałowania krzyż». Tak rozmyślał Pierre i to ogólnie przez wszystkich uznawane zakłamanie, chociaż doń przywykł, ciągle go zdumiewało, jak gdyby było czymś nowym. «Rozumiem to kłamstwo i gmatwaninę - rozmyślał - ale jak mam im opowiedzieć to, co rozumiem? Próbowałem i zawszem znajdował, że w głębi duszy oni rozumieją to samo, co i ja, tylko że starają się nie widzieć t e g o. To znaczy, że tak trzeba! Więc gdzie ja mam się podziać?» - myślał Pierre. Miał tę nieszczęsną zdolność wielu ludzi, zwłaszcza zaś Rosjan, zdolność widzenia i wiary w możliwość dobra i prawdy, zdolność aż nadto jasnego widzenia zła i kłamstwa w życiu, aby móc brać w tym życiu poważny udział. Każda dziedzina pracy łączyła się w jego oczach ze złem i szalbierstwem. Czymkolwiek próbował być, do czegokolwiek się zabierał - zło i kłamstwo odpychały go i zagradzały mu wszelkie drogi działalności. A przecież trzeba było żyć, trzeba było czymś się zajmować. Zbyt straszne było życie pod jarzmem tych nierozstrzygniętych pytań [...]"*(https://www.biblionetka.pl/book.aspx?id=2325).

Realistyczna powieść Tołstoja. Utwór powstał w ostatnim okresie twórczości pisarza, zawarł w nim on swoje credo filozoficzne, artystyczne, etyczne wynikające z idei uniwersalizmu chrześcijańskiego. Fabuła Zmartwychwstania, oparta na autentycznym wydarzeniu zaczerpniętym przez Tołstoja z kroniki sądowej, stała się przyczynkiem do snucia refleksji nad możliwościami moralnego odrodzenia człowieka i odkupienia win.