W ojczyźnie przyszłości wrogowie pozbawieni są wszelkich praw. A wrogiem jest każdy Inny, każdy Obcy. Odgrodzona od dogorywającej Europy, rządzona przez Ojca Premiera, Wielka Polska nigdy nie zostanie zalana przez hordy uchodźców, nie będą panoszyć się w niej zdrajcy i degeneraci. Za eliminację odpadów ze społeczeństwa odpowiedzialny jest Gruz, lider neonazistowskiej bojówki, chodzące wcielenie absolutnego zła, człowiek mordujący dla samej przyjemności zabijania. Realizacja kolejnego rządowego zlecenia brutalnie przeorze mu świadomość i zmieni całe życie. Okrutna, wywrotowa, "antypolska" powieść autora Ślepnąc od świateł jest efektownym zderzeniem literackich gatunków - thrillera, dystopii, kryminału noir, powieści drogi, dramatu psychologicznego i zaskakującej książki o miłości. Prowokując do granic możliwości, Żulczyk tak naprawdę oferuje głęboko humanistyczną opowieść o wielkiej duchowej przemianie.

Witold Jurasz, autor popularnego podcastu Sprawy międzynarodowe. Ukraina, widział Rosję z bliska - był dyplomatą w polskiej ambasadzie w Moskwie. W swojej książce przeplatając opisy polityki Władimira Putina z opowieściami z codziennego życia w Rosji pokazuje, że Putin wcale nie jest twórcą zła, które widzimy oglądając relacje i czytając reportaże na temat rosyjskich zbrodni popełnianych na Ukrainie. Zło w Rosji - i niestety również zło w Rosjanach - było bowiem jedynie uśpione i wystarczyło niewiele, by na nowo zatryumfowało. Co gorsza, zło miało w sobie wiele zwodniczego uroku. Mamiło Zachód swoim blichtrem i zuchwałością. Uwodziło umiejętnością gry na głęboko skrywanych, zduszonych polityczną poprawnością słabościach ludzi Zachodu. W efekcie, mimo że Władimir Putin szczerze, jak mało który przywódca w historii, informował o swoich zamierzeniach, równocześnie zdołał uśpić naszą czujność. A może to nie Putin nas uśpił. Może sami chcieliśmy być ślepi? [nota wydawcy]

Doktor Twardowski to bardzo przystojny, inteligentny człowiek, który jest na najlepszej drodze do zrobienia światowej kariery. Prowadzi intensywne życie, dzieląc czas pomiędzy pracę i zabawę, stare książki i piękne, młode kobiety. Na pewien (może nawet na długi) okres towarzyszką jego życia zostaje Małgorzata. Jeśli do tego dodamy towarzystwo adiunkta Rokity, dość tajemniczej postaci, która wydaje się mieć zasadniczy wpływ na przebieg akcji i losy bohaterów, wszystko nabiera nieco innego znaczenia. Akcja dzieje się oczywiście (bo i Twardowski, i Rokita, a Małgorzata też tu pasuje) w Krakowie, gdzie Twardowski zamierza przystąpić do napisania swej pracy habilitacyjnej, pod kierunkiem właśnie adiunkta Rokity. Co wymyśli przebiegły kuternoga (nie ukrywam braku sympatii do tej postaci!), do jakich granic doprowadzi swego podopiecznego i w jakim celu to robi? Kim jest doktor Twardowski? Jest współczesnym, młodym historykiem, starszym asystentem Uniwersytetu Jagiellońskiego, któremu nie poskąpiła natura: ani talentu, ani ambicji, ani zapału i pracowitości, ani urody i ujmującego wdzięku, ani odwagi i szlachetności. Twardowski nie osiągnął bynajmniej w życiu wszystkiego (jak Faust), nie jest - jak Faust - stary i nie marzy o chwili niezmąconego szczęścia. Życie i sława są dopiero przed nim. Jednakże na wszystko, co czyni, w dobrej wierze i wykorzystując dane mu przez los talenty, pada złowrogi cień. Dobro obraca się w zło, sukces w cudzą krzywdę, nadmierna radość życia w swe żałosne przeciwieństwo. Dlaczego tak się dzieje? Pierwszy tom powieści kończy się w chwili, gdy wszystko może się zdarzyć. Akcja może się potoczyć zarówno w dobrym, jak i złym dla głównego bohatera, kierunku. W drugim tomie autor przedstawia dalsze losy doktora Grzegorza Twardowskiego, jego pięknej narzeczonej Małgorzaty i adiunkta Jeremiego Rokity.

Wybór nowel „Krawiec urządza tańce” (Skräddarns skulle ha dans), „Łoś pastora” (Pastorns älg), „Celnik” (Uppsyningsman), „Miłość dziewcząt” (Flickornas kärlek), „Dom lalki” (Ett dockhem), „Nagroda za cnotę” (Dygdens lön), „Wiechowe” (Taklagsöl). Strindber zyskał sławę światową swymi utworami dramatycznymi, które po dziś dzień wchodzą do repertuaru teatrów europejskich. Mniej natomiast znane są powieści i nowele Strindberga. Nowele zawarte w tym zbiorze obrazują w głównej mierze palące problemy społeczne, a zarazem żarliwy i gwałtowny protest Strindberga przeciwko obłudzie i zakłamaniu moralnemu. (źródło opisu: Państwowy Instytut Wydawniczy 1971r).