Książka opisuje życie prywatne Kisielewskiego, środowisko oraz ustrój komunistyczny z okresu, w którym była pisana. Autor boryka się z problemami materialnymi, w które wpędziła go utrata zajęcia. Próbuje to rozwiązać, publikując swoją twórczość pod pseudonimami. Często wspominany jest jego syn, Wacław, który właśnie wtedy rozpoczynał karierę międzynarodową w duecie Marek i Wacek. Kisielewski, mimo represji władz, bardzo czynnie uczestniczy w życiu swojego środowiska. Często spotyka się z przyjaciółmi, bierze udział w imprezach kulturalnych, czy rautach dyplomatycznych. Najbliższymi przyjaciółmi publicysty są Władysław Bartoszewski (zwany tu często Bartoszem), Paweł Hertz (Pawełek), Zygmunt Mycielski, Henryk Krzeczkowski, Andrzej Micewski. Często widuje się także z osobami ze środowiska "Tygodnika Powszechnego". Dzienniki pokazują dużą aktywność intelektualną autora, która przejawiała się na kilku polach. Kisiel przede wszystkim był kompozytorem i oddawał się temu zajęciu z prawdziwą pasją; oprócz tego uważał, że powinien pozostawić po sobie ślad w postaci dzieł literackich - toteż pisywał powieści (które sam nazywał ironicznie dziełami lub romansami), wydawane później pod pseudonimem Tomasz Staliński przez paryską "Kulturę"; stosunkowo najmniej uwagi przykładał do utworów, które - paradoksalnie - na trwale zapisały go w historii polskiej kultury - felietonów, publikowanych w "Tygodniku Powszechnym". Czytelnik ma okazję śledzić z pierwszej ręki relacje z głośnych wydarzeń tamtych czasów - interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, zmiany ekipy rządzącej w PRL, katastrofie lotniczej w Beskidach. Kisiel okazuje się także namiętnym kibicem sportowym. W książce Kisiel nie unika ostrych zwrotów i osądów, o których krytycy i jego rodzina piszą, że były zbyt surowe. Być może z tych względów Dzienniki mogły zostać opublikowane w 5 lat po jego śmierci. (źródło opisu: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/55889/dzienniki)

Wywiady Teresy Torańskiej z siedmioma działaczami komunistycznymi: Jakubem Bermanem, Edwardem Ochabem, Wiktorem Kłosiewiczem, Romanem Werflem, Leonem Chajnem, Stefanem Staszewskim, Julią Mincową. Książka wydana najpierw w Londynie, nastepnie w wydawnictwach II obiegu, wreszcie wydanie oficjalne w 1989r. (http://lubimyczytac.pl/ksiazka/81385/oni).

W książce omawiane są takie tematy jak: Korzenie ludobójstwa, Wyrok masonerii, Sprzedani zbirom, Ujarzmienie wyzwolonych, Socjotechnika sowieckiej okupacji, Prawo rasy wyższej, Ostoje terroru, Zbrodnicze metody śledcze, Prowokacja jako metoda, Wojna z Kościołem i wiarą, Gułag myśli i słów, Od grudnia do grudnia i z powrotem, Rozbiórka Sowłagru, Rządy złodziei.

Jest to autobiograficzna książka znanego i cenionego opozycjonisty, polityka i publicysty Jacka Kuronia. Traktuje ona o życiu tego nietuzinkowego człowieka, m.in. o jego pobycie w wojsku oraz w więzieniu. Autor przytacza wiele anegdot i opowieści, a także dokonuje analizy psychologicznej otaczającej go rzeczywistości. (źródło opisu: http://audioteka.pl/wiara-i-wina-do-i-od-komunizmu,produkt.html).