Małgorzata Gautier, bo to jej właśnie losy opisane zostały przez Aleksandra Dumas, to kurtyzana, zwana damą kameliową ze względu na kwiaty, które zwykła mieć przy sobie bywając w paryskich teatrach. I to właśnie w teatrze przedstawiona jej zostaje miłość jej życia ľ Armand Duval, mimo iż wtedy jeszcze Małgorzata nie zdaje sobie z tego sprawy. Zakochany do szaleństwa młodzieniec z dobrego, aczkolwiek nieszczególnie bogatego domu i kobieta lekkich obyczajów, przyzwyczajona do życia w luksusach, które zapewniają jej liczni kochankowie, to związek od początku skazany na niepowodzenie i też autor nie próbuje wcale wmówić czytelnikowi, że szczęśliwe zakończenie jest w tym przypadku możliwe. Już z pierwszych stron powieści dowiadujemy się, że Małgorzata umierając pozostawia Armandowi list, z którego wyczytać można, że oboje mają sobie wiele do wybaczenia, że szczęście i poczucie bezpieczeństwa były w ich związku jedynie złudzeniami. A jednak ich miłość przetrwała, przetrwała zdrady, poniżenia, kłamstwa, długi i jedynie śmierć Małgorzaty, w wyniku nieuleczalnej choroby, nie pozwoliła im się spotkać ponownie, aby wyjaśnić sobie wszelkie nieporozumienia i przyczynę ostatniego rozstania w gniewie i pozornej nienawiści. A przecież nawet to rozstanie podyktowane było miłością, troską i poczuciem odpowiedzialności za losy ukochanej osoby. äDama kameliowaö, to powieść specyficzna, po pierwsze - mająca dwóch narratorów, po drugie - obrazująca podwójne przeobrażenie Małgorzaty. Najpierw z kurtyzany w kobietę kochającą zupełnie bezinteresownie, później ze słynnej piękności w zapomnianą, schorowaną nędzarkę na łożu śmierci.

Małgorzata Gautier, bo to jej właśnie losy opisane zostały przez Aleksandra Dumas, to kurtyzana, zwana damą kameliową ze względu na kwiaty, które zwykła mieć przy sobie bywając w paryskich teatrach. I to właśnie w teatrze przedstawiona jej zostaje miłość jej życia - Armand Duval, mimo iż wtedy jeszcze Małgorzata nie zdaje sobie z tego sprawy. Zakochany do szaleństwa młodzieniec z dobrego, aczkolwiek nieszczególnie bogatego domu i kobieta lekkich obyczajów, przyzwyczajona do życia w luksusach, które zapewniają jej liczni kochankowie, to związek od początku skazany na niepowodzenie i też autor nie próbuje wcale wmówić czytelnikowi, że szczęśliwe zakończenie jest w tym przypadku możliwe. Już z pierwszych stron powieści dowiadujemy się, że Małgorzata umierając pozostawia Armandowi list, z którego wyczytać można, że oboje mają sobie wiele do wybaczenia, że szczęście i poczucie bezpieczeństwa były w ich związku jedynie złudzeniami. A jednak ich miłość przetrwała, przetrwała zdrady, poniżenia, kłamstwa, długi i jedynie śmierć Małgorzaty, w wyniku nieuleczalnej choroby, nie pozwoliła im się spotkać ponownie, aby wyjaśnić sobie wszelkie nieporozumienia i przyczynę ostatniego rozstania w gniewie i pozornej nienawiści. A przecież nawet to rozstanie podyktowane było miłością, troską i poczuciem odpowiedzialności za losy ukochanej osoby. äDama kameliowa", to powieść specyficzna, po pierwsze - mająca dwóch narratorów, po drugie - obrazująca podwójne przeobrażenie Małgorzaty. Najpierw z kurtyzany w kobietę kochającą zupełnie bezinteresownie, później ze słynnej piękności w zapomnianą, schorowaną nędzarkę na łożu śmierci.

Młody Mordimer Madderdin wstępuje do Akademii Inkwizytorium. Z jakich powodów mistrzowie Świętego Officjum pragną dokładnie zbadać, kim byli jego rodzice? Jaki sekret każe im rozważać, czy chronić go przed niebezpieczeństwami, czy może lepiej... zabić. Oto on - inkwizytor i Sługa Boży. Człowie głębokiej wiary. Krwawy chłopski bunt pustoszy ziemie Cesarstwa, inkwizytor Arnold Löwefell rusza w sam środek wojennej zawieruchy. Musi ocalić dziewczynkę, na której życiu szczególnie zależy Świętemu Officjum. Czy sukces misji przyniesie mu cokolwiek dobrego? Piękna i kapryśna wiedźma-kurtyzana dowiaduje się o magicznej księdze Szachor Sefer, w której spisano najmroczniejsze sekrety wschodnich czarnoksiężników. Jaką cenę jest w stanie zapłacić, by ją zdobyć? I jaką cenę za jej zachcianki zapłacą inni? Bogobojny inkwizytor odnajduje więź, łączącą go z okrutnym perskim demonologiem. Czy wytrwa po stronie Dobra? Płomień i krzyż - pod względem chronologii wydarzeń - rozpoczyna "cykl inkwizytorski" Jacka Piekary. Odsłania tajemnice świata, który różni się od naszego, że w roku 33 Jezus Chrystus nie umarł i nie zmartwychwstał, lecz zstąpił z krzyża i ukarał śmiercią swych prześladowców. (źródło opisu: Fabryka Słów, 2012)