A ja żem jej powiedziała... – ta książka to petarda. Wydawało się, że nic już nas nie zaskoczy w internecie. I wtedy pojawiła się ona. Śmieszna gęba, która mówi mądrze o życiu. Prosto, zwięźle, szczerze i bez owijania w bawełnę. Ze zrozumieniem, bez pouczania. Mówi o show-biznesie, celebrytach, współczesnych snobizmach, fobiach i modach. Tylko kilka zdań, a jest w tym ciepło, doświadczenie i życiowa mądrość. „A ja żem jej powiedziała, Kaśka, szczęścia nie poudajesz” – mówi Nosowska. Nagle cała Polska zaczyna czekać na kolejny odcinek. Zadałam sobie pytanie, co w tym zajęciu sprawia mi autentyczną przyjemność, na którym etapie działalności jestem najbardziej sobą, w sobie, czuję się bezpiecznie, a w okolicy serca wzrasta temperatura. Najszczersza z najszczerszych odpowiedzi brzmi - pisanie. Ten samotny moment, kiedy z chmary słów wyłapuję te, które najlepiej opowiedzą emocje. Jest to proces żmudny, momentami skrajnie wyczerpujący. Nie mam łatwości, którą legitymują się prawdziwi mistrzowie żonglerki słowem. Ja wysiaduję. Do odleżyn. I zaczęła pisać. O druzgocącym wpływie portali społecznościowych na nasze życie, o dylematach partnerstwa, problemach w okiełznaniu nastolatków, o miłości do jedzenia i terrorze rynku reklamowego. O tym jak kochać i nie kochać. O tym, że czarny nie wyszczupla, a seks tantryczny nie polega tylko na faszerowaniu, faszerowaniu, faszerowaniu. Nosowska jest szczerą, dojrzałą i oryginalną obserwatorką rzeczywistości. Mimo sławy i spektakularnej kariery pozostała skromna. I ma to, czego brakuje teraz wszystkim – dystans do samej siebie. Ani przez chwilę nikogo nie udaje. Z perspektywy dojrzałej kobiety mówi o konsekwencjach tłumienia swojego głosu wewnętrznego, konieczności polerowania intuicji złotą łyżeczką i potyczkach z wewnętrznym krytykiem, zwanym przez nią „puczystą”. „Od jakiegoś czasu nie wstydzę się tego kim jestem. Znam swoje możliwości. Są zbyt ograniczone by zawojować świat, ale wystarczające, by być wdzięczną, lubić życie i oddychać swobodnie.” Nieoczywiste, głębokie, błyskotliwe, świetnie napisane i bawiące do łez. Ta książka zabije cię miłością.

Pozytywne Stany, czyli Ameryka, jakiej nie poznasz z przewodników. Dlaczego ludziom jest dobrze w Stanach Zjednoczonych? Czemu nie wyobrażają sobie życia w innym kraju? Dlaczego imigranci, którzy wpadają "na chwilę", zostają tam na zawsze? W swojej najnowszej książce Marek Wałkuski wyjaśnia, co spodobało mu się w Ameryce i dlaczego polubił ten kraj. Pisze o fundamentalnych cechach Amerykanów, takich jak optymizm, altruizm czy tolerancja, przede wszystkim jednak opowiada o amerykańskiej codzienności. Poznawaj Amerykę kaWałek po kaWałku: * zajrzyj do wnętrza policyjnego radiowozu * poznaj ludzi o stuwatowych uśmiechach * udaj się na podwórkową wyprzedaż * odwiedź zamieszkany przez mormonów stan Utah * poczuj moc silnika harleya-davidsona * oddaj się przyjemnościom w rozmiarze XXL * weź udział w nieudolnie przeprowadzonym skoku na bank (opis z okładki)

Zbiór gawęd na tematy historyczne, językowe, przyrodnicze, artystyczne, cywilizacyjne, gdzie opowieść toczy się swobodnie, zajmując się tymi lub owymi przejawami spraw oglądanych z tych lub owych punktów widzenia, zależnie od tego, co się wydawało bardziej godne uwagi.Książeczka zawiera siedemdziesiąt trzy rozdziały nie łączące się z sobą tematycznie, choć z pewnością spowinowacone z sobą niejedną cechą autorskiego sposobu myślenia. Układ rozdziałów nie ma tu szczególnej doniosłości, poza chęcią umilenia lektury. Rzeczy, miejsca i osoby, do których chcielibyśmy po lekturze wrócić, znajdziemy łatwo w indeksie albo w spisie rzeczy. [z okładki] Spis rzeczy Od Autora Kot i pies Zimny nos Wielożeńcy na tronie Karol May Pająki Czerwona płachta Hieroiglify Szybkobiegacze Głownia Podróż Giocondy Pisać górnym sztyletem Człowiek z Piltdown Żywe kamienie Łaźnia Jeziora Tatuaż Święta krowa Cyrano de Bergerac Metamorfozy Archeologia napowietrzna Puścizna czy spuścizna Kwestia homerowa Jedna jaskółka nie czyni wiosny Kalewala Klimat Włochy Opera Śpiew słowika Pohańcy i giaurzy Wielbłąd Anatema Adamowie Samurajowie Fałszywe dzieło sztuki Mimetyzm Genealogia imion Szlachetny dzikus Budowniczowie katedr Katar Podróż dyliżansem Leciwe drzewa Sztuka niszczejąca Harun ar-Raszid Kondotierzy Batuta Nazwy Stanów Nazwisko panieńskie Zosi Irrealizm języka w filmie Sztuczne zęby Dyletant Człowiekopotwór Sati Chorzy umysłowo a my Wenus z Milo Dr Guillotin Ryż i risotto Mleko Sen ryby Miara czasu Swoje chwalicie Handel niewolnikami Mnemotechnika Poczucie czasu Życie w średniowieczu Homo fumosus Sodoma, Gomora i St. Pierre Dziewczyna czy tygrys Uczeni i świat Cnoty rycerskie Medycyna ludowa Western Pierścień Piraci Indeks (źródło opisu: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1978).

W niniejszym tomie zostały zebrane gawędy Stanisława Bielikowicza z lat 1975-1981, które systematycznie, raz na miesiąc, wygłaszał w Rozgłośni Polskiego radia w Olsztynie w audycji ,,Wincuk gada”. Zbiór nosi tytuł ,,Fanaberii ciotki Onufrowej”, postać ta występuje bowiem prawie we wszystkich gawędach. Jest postacią centralną: wokół Onufrowej, jak wokół osi, odbywają się wszystkie zdarzenia i przebiegają konflikty występujące w utworach Bielikowicza, których narratorem, a i uczestnikiem zdarzeń, jest właśnie Wincuk Dyrwan.

Książka zawiera teksty z ostatnich lat, miesięcy, a nawet tygodni. Felietony te, poświęcone książkom i przyjemności czytania, mówią też o sztuce i życiu, o miłości i przyjaźni, o ogrodach i gotowaniu, o radościach i smutkach. Frywolitki przeznaczone są dla młodzieży, lecz zyskały też bardzo liczne grono czytelników dorosłych. (źródło opisu: opis autorski).

Małgorzata Musierowicz, z wykształcenia grafik, jest autorką książek dla dzieci i młodzieży, cieszących się od lat wyjątkową popularnością, uhonorowanych prestiżowymi nagrodami, przekładanych na wiele języków. Felietony, zawarte w tym tomie, ukazywały się pod nazwą "Frywolitki" w "Tygodniku Powszechnym". Przeznaczone dla młodzieży, wkrótce zyskały także liczne grono dorosłych Czytelników. Teksty te, poświęcone książkom i przyjemności czytania, mówią tez o wielu innych sprawach - o miłości i dzieciach, o ptakach i ogrodach, o muzyce i malarstwie. Mamy nadzieję, że wierni Czytelnicy, a zwłaszcza Czytelniczki, znajdą w tej książce otuchę, wytchnienie i radość życia. Serdecznie zapraszamy na nową stronę Małgorzaty Musierowicz! www.musierowicz.com.pl (źródło opisu: [Akapit Press, 2008]

Hołownia nie należy do tych, co "patrzą na prawo, patrzą na lewo. A patrząc - widzą wszystko oddzielnie, że dom..., że Stasiek..., że koń..., że drzewo...". Hołownia pisze o bezdomnych, o dobrej zmianie, o ministrze Waszczykowskim, o papieżu Franciszku, księdzu Międlarze i biednych jak mysz kościelna księżach, o uchodźcach, misjonarzach, Helenie Kmieć, o tym, co ("oddzielnie") codziennie widzimy. Każdy felieton, jak zapis sejsmografu, pokazuje, że we wszystkich sytuacjach i sprawach zawsze jest miejsce na miłość. Książka absolutnie nie nabożna, jest ewangeliczną książką o miłości. ks. Adam Boniecki (źródło opisu: http://e.wydawnictwowam.pl/tyt,77780,Instrukcja-obslugi-solniczki.htm)

Historyjki o facetach i ich typach. To zabawna klasyfikacja męskich ogierów z całego świata i Polski wraz z drobiazgowym wyjaśnieniem ich wad charakteru. To także swoisty... poradnik astrologiczny, czyli podział według znaków zodiaku.

Wybór felietonów, które po raz pierwszy ukazały się w Niwie, Nowinach, Kurierze Warszawskim i Kurierze Codziennym, od 15 kwietnia 1875 do 25 listopada 1900.

Wybór felietonów, które po raz pierwszy ukazały się w Niwie, Nowinach, Kurierze Warszawskim i Kurierze Codziennym, od 15 kwietnia 1875 do 25 listopada 1900.